Maandelijks archief: juni 2018
оставьте детей в покое
Het blog van István Lovas van 7 juni 2018
Over de Bilderberg-conferentie: hun macht neemt af, naarmate de Chinees-Russische invloed toeneemt, door István Lovas, 7 juni 2018
Vandaag begint in de Italiaanse stad Turijn de bijeenkomst van de machtigen van de Westerse wereld, de Bildergberg-conferentie van 2018.
De conferentie duurt tot zondag en heeft gespreksonderwerpen als ‘Populisme in Europa’ (het eerste onderwerp), daarna ‘Rusland’, ‘De Amerikaanse leiding’, ‘Saudie-Arabië en Iran’ en ‘de post-truth wereld’. In het kader van het onderwerp ‘Populisme in Europa’ zal Hongarije zeker aan bod komen, omdat dit bij de kranten die in de geest van de Bilderbergers schrijven een verplichte term is, die in één enkel artikel wel 15 tot 20 keer herhaald kan worden.
Er worden honderddrieëndertig gasten verwacht. Onder hen huidige premiers (zoals de Nederlandse premier Mark Rutte) en voormalige premiers (zoals de Bernard Cazeneuve), maar ook stamgasten, zoals de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Henry Kissinger en zijn gezellen. De deelnemerslijst is ook te vinden op de officiële website van de in 1954 door David Rockefeller opgerichte club. Er staat dit jaar geen enkele Hongaarse naam op. Maar er staan ook geen Chinese of Russische genodigden op, hetgeen niet verbazingwekkend is.
Bij een dergelijke Bilderberger-conferentie laat de gezamenlijke Westerse en Hongaarse linkse pers haar masker vallen (dan wel boerka). Zijn eisen immers in andere gevallen altijd ‘transparantie’ en ‘democratie’, als ze ergens niet uitgenodigd zijn, dan wel niet in de winst delen, althans niet in de gewenste mate, maar zoeken nu hun toevlucht in algeheel stilzwijgen, of ze citeren een of ander overdreven samenzweringssprookje om erop te wijzen in wat voor gekke conspiracy-theories de rechts-liberalen geloven.
Maar laten we nu proberen te analyseren, hoe almachtig dit Bilderberg-gezelschap is, dat zowel de achtegrondmachten vertegenwoordigt, als de leiders op de voorgrond. Die elkaar in meerdere gevallen overlappen. Zoals de regering van president Donald Trump, die werd ‘verlamd’ door neo-conservatieve sleutelfiguren als minister van Buitenlandse zaken Mike Pompeo , als nationaal veiligheidsadviseur John Bolton en Nikki Haley, ambassadeur van de VS bij de VN.
Het is bekend dat degenen die stellen dat dit gezelschap almachtig is en het zinloos is om tegen hen in het geweer te komen, aanzienlijke populariteit genieten. Maar dat speelt de Bilderbergers juist in de kaart. Ze hebben geen bezwaar tegen een dergelijke analyse, omdat die verlammend uitwerkt op degenen die tegen hen in opstand willen komen.
Enkele basisvragen ter introductie. Denkt u dat dit Bilderberg-gezelschap blij is met de landslide-victory van Viktor Orbán bij de verkiezingen van 8 april 2018? Nee, geenszins, maar gelukkig heeft het Hongaarse volk op de stembureau niettemin zijn stem uitgebracht tegen de agenda van de Europese achtergrondmacht. Oftewel het kleine Hongaarse volk heeft de achtergrondmacht van de Westerse wereld verslagen.
Zoals bekend is, hebben diegenen die uitgaan van de absolute macht van dit soort krachten op de achtergrond, de gewoonte om na elke belangrijke gebeurtenis in de mondiale of regionele politiek – en hier heeft het woord ‘na’ de nadruk – te ‘analyseren’ dat dit zeker een gevolg is van de plannen en de pressie van de achtergrondmachten. Ze stellen bij elke gebeurtenis de vraag ‘cui bono’ of ‘cui prodest’, oftewel wie er voordeel of nut heeft bij een dergelijke gebeurtenis. En geven zelf het antwoord, dat het ook in dit geval op gebeurd is om de achtergrondmachten te plezieren.
Maar ook hier geldt de frase van de dichter Sándor Petőfi, ‘boven vaart de slavengallei, maar daaronder stroomt het water’ (‘Habár felül a gálya, alul a víznek árja”), en vaak wint niet de gallei, maar het water. Laten we een voorbeeld nemen dat toont dat diegenen die beweren dat de Westerse achtergrondmachten hun wil in elk afzonderlijkgeval kunnen doorzetten, nooit kunnen voorspellen, zelfs niet de dag ervoor, wat er dan op last van de achtergrondmachten staat te gebeuren.
Degenen die op 27 mei als voorbeeld aanhaalden dat de Italiaanse president had verhinderd dat de ‘populistisch-extreemrechtse’ Italiaanse coalitie een regering zou vormen en Caro Cottarelli opdracht had gegeven tot de vorming van een zakenkabinet, nadat de begrotingscommissaris van de EU Günther Oettinger had gezegd dat niet het volk beslist, maar de markt, moesten de volgende dag bakzeil halen, toen hetzelfde staatshoofd Giuseppe Conto opdracht gaf om conform de wil van de kiezer een coaltitieregering van de 5 sterrenbeweging en de Liga te vormen.
Deze change of heart was van groot voordeel niet alleen voor het Italiaanse volk, maar voor heel Europa. En het is geen toeval dat Viktor Orbán en de nieuwe Italiaanse minister van Binnenlandse zaken Matteo Salvini op 4 juni opgewekt aan de telefoon bespraken, hoe de Europese Unie hervormd moest worden.
Laten we nog een voorbeeld nemen. Denkt u dat de achtergrondmachten blij zijn met de Russische president Vladimir Poetin? Nee, natuurlijk niet. Maar als dat zo is, hoe kan het dan dat de voormalige Duitse minister van Buitenlandse zaken Sigmar Gabriel een voorbeeldige Ruslandfreundliche politiek volgde, terwijl het Duitse buitenlandse beleid na de aanstelling van Heiko Maas, de minister van Buitenlandse zaken van de nieuwe coalitie van Merkel, een anti-Russische wending nam? Welke van de twee is nu de ‘cui bono’ voor de achtergrondmachten?
Een derde voorbeeld. Is de vriendschappelijke houding van Sebastian Kurz [de Oostenrijkse kanselier, redactie] jegens Rusland en China, of zijn stellingname tegen de EU-sancties tegen Rusland tijdens het bezoek van Poetin aan Wenen op dinsdag nou gunstig voor de achtergrondmachten of niet? Het laatste, dat is duidelijk. Maar desondanks voert Kurz verder de wil van het volk uit, net zoals ook het Italiaanse volk zijn steun uitgesproken heeft vóór een vriendschappelijke verhouding met Rusland.
Het is duidelijk dat de macht van de zichtbare en onzichtbare Europese elite afhankelijk is van de mondiale economische en militaire krachtsverhoudingen. En die verandert zienderogen in het voordeel van China, Rusland en andere mogendheden.
Het is ook duidelijk dat een verdieping van de Hongaars-Chinese en de Hongaars-Russische betrekkingen van levensbelang is voor het afweren van de negatieve invloed van de Westerse achtergrondmachten.
Daarom is het zo belangrijk dat de Hongaarse premier vorig jaar in Peking met de Chinese president een strategische overeenkomst heeft gesloten tussen Hongarije en China en dat hij naar normale betrekkingen met Rusland streeft.
De Hongaarse liberaal-conservatieven moeten dat begrijpen en niet sputteren over het ‘Gele Gevaar’, maar bewust deelnemen aan het grootste project van de eenentwintigste eeuw, het Chinese project van de Nieuwe Zijderoute ter hoogte van 900 miljard dollar, want dat is een voor ons van wezenlijk belang, net zoals voor veel andere landen die daar aan deel willen nemen of reeds actief aan deelenemen.
Uit het Hongaars vertaald door Michiel Klinkhamer
Hongaarse journalist dood aangetroffen na publicatie over Bilderberg
De Hongaarse journalist István Lovas is op 11 juni 2018 overleden, enkele dagen nadat hij in de Hongaarse mainstream media over de Bilderberg-groep bericht had.
Het nieuws van de dood van Lovas werd op het blog van columnist Zsolt Bayer bekend gemaakt. Lovas is / was – het voelt alsof hij er nog is – een zeer bekende journalist aan de rechter zijde van het Hongaarse medialandschap.
Hij schreef een media monitor voor de conservatieve internetportal Magyar Idők (=Hungarian Times) en was host van het discussie-programma Sajtóklub (=Persclub) op Echo TV.
De Bilderberg-groep is een verzameling van invloedrijke personen uit de Westerse politiek, het Westerse bedrijfsleven, de Westerse financiële wereld en de Westerse media die eenmaal per jaar in wisselende samenstelling bijeenkomen om in het geheim over belangrijke beleidsvraagstukken te discussiëren.
Wat op de Bilderberg-conferenties wordt besproken, wordt later vaak omgezet in beleid en opkomende politici kunnen daar netwerken, waarna ze later vaak in leidende functies terechtkomen.
De Westerse media negeren de Bilderberg-conferenties massaal, waardoor de berichtgeving daarover terechtkomt bij de alternatieve media. De reden daarvan is dat eindredacteuren van belangrijke kranten op de conferenties worden uitgenodigd, de geheimhouding stilzwijgend accepteren en hun journalistieke plicht uiteindelijk verzaken in ruil voor de kick van het handje schudden met een voormalige Amerikaanse president.
Met zijn berichtgeving in de Magyar Idők en op Echo TV doorbrak Lovas het taboe dat er in de mainstream media niet over de Bilderbergers gesproken mag worden.
In zijn media monitor van 6 juni 2018 schreef Lovas over de Bilderberg-conferentie 2018 die een dag later in Turijn zou aanvangen. Na bestudering van de agenda en de gastenlijst van de conferentie, kwam hij tot de zorgwekkende conclusie dat het nationaal-conservatieve Hongarije van Viktor Orbán op het menu stond voor regime-change.
In zijn media monitor van 8 juni schreef Lovas dat het hoofddoel van de conferentie was om consensus te creëren voor de gewenste en naderende confrontatie met Rusland.
Op 9 juni om 20:51 uur publiceerde Lovas een kort bericht, waarin hij mededeelde dat direct nadat hij zijn eerste Bilderberg-artikel had gepubliceerd, zijn email werd gehackt.
De hacker stuurde vervolgens uit naam van Lovas emails met obscene teksten naar een van zijn politieke tegenstanders, de heer Péter Ungár, waarna de nep-emails snel over internet verspreid werden. Lovas vroeg zich af of het bericht, waarin hij stelt dat niet hij, maar de hacker de emails verstuurd had, evenveel verspreiding zou vinden als de valse berichten.
Dat was zijn laatste bericht. Een dag later, in de nacht van 10 op 11 juni, overleed hij.
God be with you, my friend
Media Monitor Rusland – 5
Na een uur komt de internationale situatie aan bod met een vraag over de schijnbaar niet-aflatende sancties van het Westen tegen Rusland en hoe de Russen uit die situatie kunnen komen.
President Vladimir Poetin herhaalt dat de aantijgingen en de sancties tegen Rusland een instrument van containment (сдерживание) vormen. De aantijgingen creëren een basis van waaruit de ontwikkeling van Rusland kan worden ingeperkt, want dat is het doel van de exercitie.
De reden dat men de groei van Rusland wil inperken, is dat men het land als concurrent ziet.
Poetin ziet dit als een ‘onjuiste’ politiek, alleen al omdat je de ontwikkeling van geen enkel land moet inperken, zeker niet van Rusland. Hoe meer landen zich ontwikkelen, hoe beter dat is voor de wereldeconomie, redeneert Poetin.
Daarom moeten de VS en Rusland streven naar een beleid van ‘constructieve samenwerking’. Rusland zal daarbij zijn economische belangen behartigen en zijn veiligheid niet uit het oog verliezen, maar is bereid tot het sluiten van compromissen.
Op de vraag of er een Derde Wereldoorlog komt, antwoordt de president met een citaat van Albert Einstein: “Ik weet niet met wat voor wapens de derde wereldoorlog gevochten zal worden, maar de vierde wereldoorlog wordt met stokken en stenen gevochten”.
Zo’n oorlog zou het einde van de beschaving betekenen, waarschuwt Poetin, en daar zouden meer acteurs in de internationale arena zich bewust van mogen zijn.
Poetin herhaalt opnieuw zijn standpunt dat er sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog weliswaar kleinschalige oorlogen zijn geweest, zoals die in Vietnam, Korea en recent het Midden-Oosten, maar geen mondiale conflicten en dat dit te danken was aan de strategische pariteit tussen de leidende militaire mogendheden in de wereld.
“En het is niet prettig wat ik nu ga zeggen”, vervolgt Poetin, “maar de vrees voor wederzijdse vernietiging zorgde ervoor dat de leiders van de supermachten zich inhielden en dwong de partijen om elkaar te respecteren.”
De eenzijdige opzegging door de VS in 2002 van het ABM-verdrag [over de beperking van anti-ballistische raketten die gebruikt werden om gebieden te verdedigen tegen atoomraketten], is een poging om die strategische pariteit af te breken, herhaalt de president.
De Russische strijdkrachten zijn daardoor genoopt om er alles aan te doen om dat evenwicht te behouden. Dat gezegd hebbende, vervolgt de president, wil ik opnieuw wijzen op de noodzaak van een stelsel, waarmee de Europese veiligheid kan worden gewaarborgd.
Na dit onderwerp volgt een vraag aan Poetin, waarom hij geen sancties tegen de Baltische staten treft wegens de aanhoudende discriminatie van de Russische minderheden aldaar. Poetin antwoordt dat sancties niet het antwoord vormen en de situatie alleen maar erger maken.
Vervolgens komen de recente Amerikaanse staalheffingen ter tafel, die volgens Poetin in feite ook als een vorm van sancties gezien kunnen worden en wordt de affaire Skripal herkauwd, waarbij Poetin herhaalt dat de uitgeruilde dubbelspion niet het slachtoffer geweest is van een militair zenuwgas, omdat hij dan binnen enkele minuten of zelfs seconden zou zijn overleden, hetgeen Godzijdank niet gebeurd is.
Op de volgende vraag over de problemen die Russische ondernemingen in het Westen ondervinden, antwoordt Poetin dat ze ‘margin-calls’ krijgen en legt geduldig uit wat dat zijn.
Na een korte vraag over de situatie in de Oekraïne, waar de regering volgens Poetin de zaken niet onder controle heeft omdat zij geteisterd wordt door corruptie, wordt de draad weer opgevat bij de binnenlandse onderwerpen.
Poetin verzekert bloggers dat zijn regering Youtube en Instagram niet gaat verbieden en dat interventies van de regering op dit gebied alleen betrekking hebben op accounts van terroristische organisaties.
Daarna blijkt dat Rusland ondanks zijn uitgestrektheid ook een nijpend woningtekort kent. De kersverse minister van Bouw & Sociale woningbouw Vladimir Jakoesjev wordt op het matje geroepen, maar blijkt goed voorbereid. Hij komt met een uitgewerkt plan, waarbij de overheid een worst voor de neuzen van de bouwbedrijven bungelt – die in Rusland al even weinig worden vertrouwd als in Nederland – maar het geld pas vrijgegeven wordt als de nieuwbouw is opgeleverd. Ondertussen liggen de projectontwikkelaars aan het kredietinfuus van de banken en pas als ze gepresteerd hebben worden de leningen opgeheven, komt het overheidsgeld vrij en wordt de winst uitgekeerd.
Op deze wijze wil Jakoesjev, die energiek op de vragen van Poetin antwoordt, de woningmarkt ‘opkuisen’ en de ‘piramidestructuur’ op de woningmarkt aanpakken.
Jakoesjev dekt zich slim in door tussen neus en lippen door de doelstelling van de regering om 120 miljoen m2 woonruimte per jaar te realiseren ‘zeer ambitieus’ te noemen en is zo op dreef dat de presentator opnieuw moet ingrijpen om naar het volgende thema te kunnen gaan, namelijk hypotheekfinanciering.
Daarna komen nog zaken aan bod als cryptocurrencies, elektrische auto’s, vuilnisophaaldiensten, recyclen van afval en is de Directe Lijn met Vladimir Poetin van 2018 eigenlijk voorbij voordat je het beseft.
Media Monitor Rusland – 4
Op donderdag vond de jaarlijkse televisie-uitzending ‘Directe Lijn met Vladimir Poetin‘ plaats, waarbij burgers vragen kunnen stellen aan het staatshoofd van de Russische Federatie.
Het programma werd uitgezonden door de twee grootste televisiezenders Pervyi Kanal (Channel One) en Rossia 1 (Russia 1), alsmede door Rossia 24 en de radio-zenders Vesti FM, Radio Rossia en Mayak.
De uitzending duurt vierenhalf uur, maar met een kopje thee na twee uur is het goed te doen. Directe Lijn 2018 komt drie weken nadat de nieuwe regering is aangetreden en een week voor aanvang van het wereldkampioenschap voetbal in Rusland.
De meeste burgers stellen hun vraag via een speciaal telefoonnummer dat ze kunnen bellen of waarnaar ze een tekstbericht of videobericht kunnen sturen. Andere vragen worden per email gestuurd of via de sociale media gesteld.
Dit jaar zijn er volgens de programmamakers meer dan 2 miljoen vragen gesteld, waaruit een selectie is voorgelegd aan de president.
Om alle vragen te verwerken, waren enkele tientallen telefonistes aangesteld die al 10 dagen bezig zijn met het verwerken van de vragen die ze binnenkrijgen.
De president wordt ontvangen door een team van twee door de wol geverfde presentatoren, Andrej Kondrasjov en Kirill Klejmjonov, die met hem aan tafel zitten en hem de vragen voorleggen. Kondrasjov was politiek verslaggever in het Kremlin en is presentator van het nieuwsprogramma Vesti. Klejmjonov is de anchorman van Vremja (Channel One), het belangrijkste journaal in Rusland.
Waar de heren aan tafel zitten lopen gastvrouwen Tatjana Remozova en Natalia Juliyeva door de studio om de studiogasten aan het woord te laten.
Zij gaan elegant gekleed in respectievelijk een gele en een blauwe jurk, oftewel de kleuren van de Oekraïense vlag.
Het programma heeft een nieuw format, waarbij de president via video-conference live and direct contact kan hebben met zijn ministers, de vice-premiers en de gouverneurs, de door hem benoemde bestuurders van de 46 Russische provincies.
Zo kan hij vragen van burgers direct neerleggen bij de verantwoordelijke bewindspersoon.
De president heeft zijn kabinet en zijn gouverneurs gevraagd om gedurende de hele uitzending in hun werkkamers standby te blijven, waaruit het belang blijkt dat hij aan dit jaarlijkse communicatiemoment met zijn electoraat hecht.
Directe Lijn 2018 begint met de vraag hoe het land ervoor staat. Poetin is voorzichtig optimistisch, met name doordat de economie in het eerste kwartaal van 2018 met 1,5% gegroeid is en het overschot op de handelsbalans, bij een buitenlandse schuld van slechts 20%, van 120 naar 150 miljard roebel gestegen is. Samen met een historisch lage inflatie doet dat Poetin hopen op een verdere economische groei.
De president verklaart dat het doel van de nieuwe regering is om Rusland in de top 5 van de wereldeconomieën te brengen (momenteel 8) en de gemiddelde leeftijd van de bevolking te verhogen. Hij wijst er met niet misplaatste trots op dat het aantal mensen dat onder de armoedegrens leeft sinds het jaar 2000 is gehalveerd.
Dan komen we bij de eerste serieuze vraag, die veel inzenders bezig hield, namelijk waarom de benzineprijs zo hoog ligt. De vraag wordt bij de president neergelegd door een videobericht van vrachtwagenchauffeur Aleksej Karavajev uit Sint Petersburg, handsfree vanuit de cabine. “Vladimir Vladimirovitsj, zegt u mij alstublieft. Hoe lang blijven de prijzen voor benzine en diesel nog stijgen? 45 roebel per liter, dat is niet vol te houden. Kunt u daar niets tegen doen? Op 18 maart hebben we een duidelijke keuze gemaakt. Het het hele land heeft op u gestemd. Dan kunt u de stijging van de benzineprijzen toch wel tot staan brengen?”
Poetin antwoordt: “‘Aleksej, dank u voor uw vraag. U heeft wellicht opgemerkt dat de regering al maatregele getroffen heeft om dit probleem op te lossen. Ik ben het met u eens. Wat u metterdaad meemaakt, is onacceptabel. Het is niet correct, maar u moet weten dat het een gevolg is van onnauwkeurige regulering in de energiesector en dan druk ik mezelf nog zacht uit’.
Poetin legt uit dat de olieprijzen op de wereldmarkt gestegen zijn en dat de Russische raffinaderijen dat voordeel missen, als ze brandstof reserveren voor de binnenlandse markt. Dat gemis compenseren ze deels middels een prijsstijging. De regering zit echter niet stil en heeft de accijns op benzine met een derde verlaagd en de voor de zekerheid de kartelwaakhond bovenop de prijsstijgingen gezet.
“Maar om de mening van een deskundige te horen die direct verantwoordelijk is voor deze kwestie”, vervolgt Poetin, “kunnen we ons wenden tot de minister van Energie van de Russische Federatie”
“Nu direct’, vraagt Andrej Kondrjasjov?”
“Ja”, oppert Poetin, “Ik weet dat uw programmaleiding heeft aangekondigd dat we met een nieuw format werken, en ik heb mijn collega’s in de regio gevraagd om online te blijven in hun werkkamers, gedurende de uitzending van Prjamaja Liniya, dus als we Aleksandr Valentinovitsj in de uitzeding kunnen krijgen, kunnen we hem vragen wat er precies aan de hand is”.
“Laten we dat doen”, zegt Kondrasjov.
Aleksandr Valentinovitsj Novak verschijnt in beeld en legt uit dat zijn ministerie al maatregelen heeft genomen en dat prijzen aan de pomp vanaf eind mei de facto niet meer gestegen zijn. Er zijn duidelijke afspraken gemaakt met de oliebedrijven over de hoeveelheid olie die voor de binnenlandse markt gereserveerd moet worden, zodat er geen tekorten ontstaan.
Poetin kijkt weg, maakt aantekeningen, maar is relatief mild tegen zijn jonge minister.
Dan vraagt hij vice-premier Dmitri Kozak, bijgenaamd de ‘Cheshire kat’ vanwege zijn opvallende oogopslag, in de uitzending. Dmitri Nikolajevitsj verschijnt direct en stamelt zenuwachtig dat zijn departement er alles aan doet, natuurlijk met de oliebedrijven in gesprek is en dat er de laatste twee weken 20% meer brandstof op de markt gekomen is. Daarbij heeft hij zijn handen gevouwen voor zich op het bureau liggen en lijkt hij op een spiekbriefje te kijken dat door de onderarmen aan het zicht onttrokken wordt. Hij ratelt door totdat hij door Klejmjonov onderbroken wordt. De zenuwen blijken voor niets, want Poetin is opnieuw mild.
Daarna komt het wereldkampioenschap voetbal aan bod en mag Valeri Gazzajev, de succestrainer die met CSKA Moskou drie bekers en een UEFA-cup gewonnen heeft, een vraag stellen. Gazzajev vraagt wat er met de speciaal gebouwde en uitgebreide voetbal-infrastructuur gaat gebeuren als het WK voorbij is.
Poetin verzekert hem dat hij eraan zal meewerken dat het Russische voetbal ook na het WK niet verstoken zal blijven van steun van de regering.
Vervolgens komt een moeder van drie kinderen aan bod, die zich beklaagt dat ze niet in aanmerking komt voor voorrang bij de aankoop van een perceel. Haar gezin staat op de gewone wachtlijst, samen met gezinnen met een of twee kinderen. Urgentie geldt namelijk pas vanaf gezinnen met vier kinderen.
Poetin roept de gouverneur van Tomsk, waar de dame woont, op het matje en deze belooft haar persoonlijk te ontmoeten en voor een oplossing van het probleem te zorgen.
Poetin belooft dat hij zal kijken of er ook in algemene zin iets voor gezinnen met drie kinderen gedaan kan worden qua wetgeving voor wachtlijsten.
Tot zover de eerste van twee monitors over de Directe Lijn 2018. De tweede volgt donderdag.
Media Monitor Rusland – 3
In de media monitor van vandaag besteden we aandacht aan een ouder bericht uit de Russische media, in de vorm van een bericht van Interfax van 1 februari 2018, omdat het een zaak betreft die in de Russische media ruim aan bod is gekomen, maar in de Westerse media weinig aandacht heeft gekregen.
Namelijk het bezoek aan Washington van de hoofden van de Federale Veiligheidsdienst van de Russische Federatie (FSB), de opvolger van de KGB, van de Buitenlandse Inlichtingendienst van de Russische Federatie (SVR) en van het Hoofddirectoraat Inlichtingen van de Generale Staf van de Strijdkrachten van de Russische Federatie (GROe), waar zij waarschijnlijk een ontmoeting hebben gehad met hun Amerikaanse tegenhangers.
CIA-directeuren ontmoeten hun Russische ambtgenoten regelmatig voor overleg over uiteenlopende zaken. Wat echter bijzonder was aan dit bezoek, is het feit dat de hoofden van de drie belangrijkste Russische inlichtingendiensten tegelijkertijd voor overleg in Washington waren en dat dit bezoek plaatsvond op een moment dat de binnenlandse Amerikaanse politiek in het teken stond van beschuldigingen aan het adres van Rusland dat het geïntervenieerd zou hebben in de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016.
Het is inderdaad opvallend dat de leiders van zowel de civiele als de militaire inlichtingendiensten, alsmede van de contraspionagedienst gelijktijdig naar Washington reizen.
Omdat er geen inhoudelijk verslag is geweest van dit topoverleg, weten wij niet wat er besproken is. De reden kan zijn geweest dat president Donald Trump de Russen wilde geruststellen. Hij probeert Rusland immers te vriend te houden, terwijl er druk op hem wordt uitgeoefend om de sancties tegen Rusland aan te scherpen.
Het laat zich aanzien dat Trump mogelijk een dubbele buitenlandse politiek jegens Rusland voert, waarbij hij enerzijds het anti-Russische kamp tevreden probeert te houden en anderzijds de Russische partners gerust wil stellen.
De Russische media wijzen erop dat de Amerikaanse sancties tegen de leiders van hun inlichtingendiensten in het belang van het overleg tijdelijk buiten werking zijn gesteld.
Er zijn experts die menen dat de lijst met doelwitten van de aanval van Amerikaanse, Britse en Franse troepen van 10 april 2018 op Syrië in handen van de Russische strijdkrachten is geraakt, waardoor Rusland tijdig zijn adviseurs van die plekken weg kon halen en een onnodige escalatie in de Amerikaans-Russische betrekkingen is voorkomen, die zeker plaatsgevonden zou hebben, indien er bij die actie Russische slachtoffers waren gevallen.
Zo bleef de aanval gericht op de regering van president Assad en is Trump er kennelijk in geslaagd om middels stille diplomatie de anti-Russische angel uit de aanval te halen.
Het is het soort geschiedschrijving dat meestal pas 30, 60 of 90 jaar na dato plaats vindt.