Het is een bekend beeld: politie-agenten die als struikrovers in civiele dienstauto’s heimelijk naast brave burgers gaan rijden, gluren of die op hun mobiel zitten en dan 250,- euro van het huishoudbudget roven.

Het feit dat dit heimelijk en in niet-herkenbare voertuigen gebeurt, – omdat bestuurders als zij een herkenbaar politievoertuig zien, gelijk hun mobieltje neerleggen – toont dat de politie ervan uitgaat dat bellende en appende bestuurders voldoende omgevingsbewustzijn hebben, om tijdig de nadering van een politievoertuig op te merken. Hoe valt dat te rijmen met de veronderstelling dat mobiel bellen en appen een risico voor de verkeersveiligheid is, omdat mensen die dat doen niet voldoende op hun medeweggebruikers letten?

Het mobiele struikroven heeft voor onze laffe en principeloze agenten een dubbel voordeel: ze kunnen makkelijk ‘scoren’ bij hun leidinggevenden en ze lopen weg van het risico dat ze lopen, wanneer ze inbrekers, vechtjassen en pooiers aanpakken.

Terwijl 95% (!) van de misdrijven tegen eigendommen – dat wil zeggen diefstal, inbraak en dergelijke – in Nederland niet wordt opgelost, loopt de politie stelselmatig te controleren of je op je mobiele telefoon zit tijdens het rijden.

Tegenwoordig beroven ze zelfs tieners, die na school op de fiets naar huis op hun GSM kijken.

Deze 21-eeuwse vorm van middeleeuws struikroven moet per direct worden verboden. De definitie van de overtreding klopt al niet: ‘Het kort vasthouden van de mobiele telefoon’. Dat is de definitie van een risicoloze handeling. Je houdt hem kort vast, niet lang. Dat veroorzaakt dus geen gevaar op de weg.

Het eerste probleem van de strafbaarstelling van het ‘kort vasthouden van de mobiele telefoon’, is de aanname dat smsen, appen of mobiel bellen met de telefoon in de hand gevaarlijk is.

Dat is onjuist. De strafbaar gestelde gedraging is alleen gevaarlijk, als de bestuurder door het lezen, typen of bellen wordt afgeleid en als door die afleiding risico ontstaat.

Dat is in 90% van de gevallen niet zo. Dus worden sowieso al in 90% van de gevallen onzinboetes uitgedeeld. Onzinboetes zijn een vorm van gelegaliseerde diefstal. Je pakt iets af dat niet van jou is en je doet dat zonder reden.

Een uitgeprocedeerde illegaal heeft, puur vanuit menselijk oogpunt, nog meer moreel recht om een brood uit een winkel te stelen, dan een agent om een onzinboete op te leggen.

De strafbaarheid van mobiel bellen tijdens het rijden is alleen te verdedigen, indien het ‘kort vasthouden van de telefoon’ in vergelijking met andere vormen van afleiding die niet strafbaar gesteld zijn, een verhoogd risico veroorzaakt.

Dat is echter geenszins het geval. Ruzie maken in de auto; je mat rechttrekken, als die verschoven is; voorover buigen, in je dashboardkastje kijken en er iets uit nemen; cd’s verwisselen; bij de pomp gekochte, in plastic verpakte eetwaren openmaken en verorberen: het zijn allemaal handelingen die net zo ‘gevaarlijk’, dat wil zeggen net zo ongevaarlijk zijn als smsen en appen.

Ook zou ‘kort vasthouden’ in vergelijking met andere verkeersgedragingen een exceptioneel risico moeten opleveren en dat is niet het geval. Dat is al niet het geval, omdat in de echte werkelijkheid – dus niet het juridische construct van de werkelijkheid dat gebruikt wordt als motivatie voor de strafbaarstelling van relatief onschuldige gedragingen, waardoor de burger kaalgeroofd kan worden – andere verkeershandelingen vaker voorkomen, vaker en tot groter risico leiden en veel gevaarlijker zijn.

Het zou nog enigszins te rechtvaardigen zijn, als de politie een boete zou opleggen in gevallen, waarin door het sms-en geen statistisch, maar een reëel gevaar ontstaat, bijvoorbeeld dat iemand gaat zwabberen of te weinig afstand houdt.

Dat zijn echter gedragingen die door niet-smsende of appende weggebruikers in net zo, zo niet grotere getalen worden vertoond, dan door personen die dat wèl doen.

Het ‘kort vasthouden van de telefoon’ kan alleen strafbaar gesteld worden, indien het leidt tot een reëel risico dat, in vergelijking met andere verkeersgedragingen een relatief grote dreiging vormt en dat is geenszins het geval. Andere verkeershandelingen, die vaker voorkomen en tot groter risico leiden, worden immers niet strafbaar gesteld.

Veel moderne auto’s hebben ook een ingebouwde navigatie met bedieningsscherm, die zich onder het niveau van het zicht op de weg bevindt. Daar mogen automobilisten legaal op kijken en typen, ook al hebben ze daardoor minder zicht op de weg, dan als ze sms-en met de telefoon voor hun neus.

Dus het bedienen van je boordcomputer is gevaarlijker dan sms-en en app-en met de GSM voor je neus of bellen met de GSM aan je oor.

Ook verkeershandelingen die wèl strafbaar gesteld zijn en tot veel mèèr risico leiden, worden minder beboet en minder bestraft. Bijvoorbeeld bumperkleven. Dat is ergernis nummer 1 van de Nederlandse automobilist, maar daar doet de politie niets mee

In Rusland zei men vroeger over een man die zijn vrouw sloeg: ‘nje bjosj, nje ljoebisj’. ‘Sla je haar niet, dan hou je niet van haar’. Dat lijkt in Nederland het parool te zijn van de overheid tegenover haar burgers

Net zoals het in Rusland niet zelden de vrouwen waren, die deze uitdrukking huldigden, is een deel van de Nederlandse automobilisten ervan overtuigd dat de overheid mobiel bellen en smsen aan het stuur zo zwaar bestraft, omdat zij ten diepste met hun welzijn begaan is.

Maar dat is niet het geval, want dezelfde instantie die absurde boetes uitdeelt, omdat zij zoveel geeft om uw veiligheid, laat keer op keer seriële verkrachters en seriemoordenaars vrij uit inrichtingen. Soms tot twee keer toe uit dezelfde locatie, waarna de lustmoordenaars verder gaan met aanranding en moord, zonder dat de directeur van de inrichting ook maar wordt ontslagen.

Binnen de verkeerswetgeving zorgt de overheid bovendien zelf vaak voor gevaar op de weg. Zo heeft een of andere criminele, dan wel debiele ambtenaar onlangs de regelgeving voor het rijden op een rotonde gewijzigd.

Een deel van de automobilisten geeft daardoor niet meer aan of ze rechtdoor gaan of linksaf slaan. Als je volgens de oude regels hebt leren rijden, verwacht je als je de rotonde opgaat dat je tegenliggers bij links of rechts afslaan hun knipperlicht gebruiken en bij rechtdoor gaan niet. Dus als hij niks aangeeft, gaat hij rechtdoor en kun jij van de andere kant alvast de rotonde op.

Dat is nu veranderd. Het jongere deel van de bestuurders geeft geen richting aan en laat het aan u over om te anticiperen of ze rechtdoor of driekwart rond gaan. Daardoor ontstaan regelmatig reëel gevaarlijke situaties, want de helft van de automobilisten denkt dat hij net als vroeger de rotonde op kan als de tegenligger geen richting aangeeft.

Een typisch voorbeeld van de combinatie van ongezond verstand en dwang, met destructieve gevolgen, die zo kenmerkend is voor de Nederlandse overheid.

Verder heeft de ziekelijk hoge boete van 250 euro de perverse consequentie dat, waar bestuurders vroeger met hun mobiel onder hun neus zaten te appen zodat ze rondom de telefoon zicht op de weg hadden, ze dat nu onder het niveau van het dashboard doen om de walgelijke boete te voorkomen, die de fiscale SS-ers als het moet meedogenloos aan alimentatiebetalende vaders en alleenstaande moeders opleggen.

Tenslotte vormen de pathogene financiële sancties van de overheid een directe aanslag op de gezondheid van de onderklasse en van de middenklasse. 250 euro is wat een werknemer uit de middenklasse netto per week overhoudt na aftrek van de andere walgelijke lasten en heffingen. Voor een uitzendkracht of uitkeringstrekker is het wat hij per maand overhoudt voor zijn boodschappen. Voor een alimentatiebetalende gescheiden vader, is het direct een schuld. Die kan dat helemaal niet betalen.

Als je 250 netto kwijt bent, moet je dat 500 bruto bijverdienen. Wanneer? Hoe dan? Als de overheid geen tientjes, maar honderdjes uit het budget van de burgers rooft, rooft ze weken, zo niet maanden van hun jaarinkomen.

Als je zoveel geld rooft van je burgers, kunnen ze geen gezond voedsel meer kopen, want dat is duurder dan GMO-voedsel. Kunnen ze de tandarts niet meer betalen, dus rot hun gebit weg. Kunnen ze geen Thomas Cook meer boeken, dus kopen ze Jack Daniels.