Het Franse volk is Nederland te hulp geschoten. Nederland is mentaal het minst vrije land van Europa. We mogen weder onze burgemeester, noch de bestuurder van onze provincie kiezen, noch het staatshoofd, laat staan het hoofd van het openbaar ministerie dat in Nederland een monopolie op strafvervolging heeft. En we lijken dat normaal te vinden.
Frankrijk strijdt voor het Europa van vrije volkeren. De Gele Hesjes hebben hun opdracht vervuld. Zij zijn de confrontatie aangegaan met de draak van de fiscale en politiële EU-dictatuur.
De EU-dictatuur reageerde met nieuwe granaten, waarin TNT zit verwerkt en met bevelen om met flashballs op hoofdhoogte te schieten, met afgerukte handen en uitgeschoten oogballen tot gevolg.
De Gele Hesjes hebben moedig het voorbeeld gegeven aan andere Europese lidstaten. De beweging heeft zich daarom verspreid naar andere landen, met name België, waar de regering ten val kwam nadat zij tegen de wil van de meerderheid van het volk in op 19 december 2018 in Marrakech het Global Compact on Migration tekende dat de deur openzette voor ongebreidelde immigratie van arme naar rijke landen in de nabije toekomst.
De protesten hebben navolging gekregen in een tiental Europese landen en daarbuiten, tot in Taiwan toe. Verspreid over de wereld trekken burgers het symbool van het gele hesje aan en verzetten zich tegen fiscale, politieke en politiële willekeur van overheden. Werklozen in Irak, boeren in Polen, ingenieurs in Pakistan en zelfs een advocaat in Egypte die gelijk voor 14 dagen vastgezet werd, alleen al wegens het publiekelijk dragen van het gele vest als teken van solidariteit met de anti-autoritaire opstand in Frankrijk.
In Nederland trok de politie een Nederlandse vlag uit de handen van een bejaarde demonstrant, omdat er bij demonstraties geen stokken gedragen mogen worden.. Hoe symbolisch wilt u het hebben?
De opstand van het Franse volk is spontaan en zuiver. De Gele Hesjes vormen slechts het zichtbare deel van de natie, die hen met 70% steunt. Zij geven uitdrukking aan de algemene onvrede over het fiscale, economische en internationale beleid van de afgelopen decennia.
De drijfveren van de opstand zijn even gevarieerd, als authentiek. Het is niet mogelijk die als extreem-links of extreem-rechts te kwalificeren. Men is tegen genetisch gemanipuleerd voedsel, tegen verplichte vaccinaties, tegen grote banken, tegen belastingkorting voor rijken en accijnsverhoging op primaire en secundaire levensbehoeftes van de armen, tegen misbruik van het representatieve stelsel door lobby’s, tegen het fiscaal uitpersen van de middenklasse (de helft van alle flitspalen in Frankrijk is vernield), tegen de middeleeuwse afpersing van reizigers door middel van tolwegen die geëxploiteerd worden door steenrijke zakenlui als Alain Minc, bestuursvoorzitter van de Sanef Group en de beschermheer van Emanuel Macron.
Men is dus vóór biologisch voedsel, vóór vrije keuze van geneeswijze, vóór kleine banken die dicht bij het volk staan, vóór vermindering van belasting op arbeid en vóór het behoud van de eigen verdiensten, vóór solidariteit met de minder bedeelden die de laatste week van de maand rood staan (waar Franse banken krankzinnige kosten voor in rekening brengen), vóór bewegingsvrijheid binnen het land en vóór directe democratie.
De opstand is in feite een strijd voor méér democratie en méér vrijheid. Frankrijk wordt sinds de Franse Revolutie van 1789 in feite geregeerd door een financiële oligarchie. Het volk leeft in een schijndemocratie. Het mag stemmen op een persoon, maar dus niet op het beleid. Die persoon voert dan een aantal jaren een bepaald beleid, maar laat zich tussentijds beïnvloeden door allerlei lobby’s van grote bedrijven en financiële instellingen, alsmede door invloedrijke personen die hem tijdens zijn campagne en zijn carrière hebben geholpen.
Daardoor is in feite een oligarchie ontstaan. Een klein aantal partijen, bedrijven en netwerken aan de top bepaalt 90% van het reilen en zeilen van het land. Het volk is effectief van besluitvorming buitengesloten.
Het volk is echter wijs geworden. Het is toeschouwer geweest van een aantal ontwikkelingen – massa-immigratie, overdracht van soevereiniteit aan de EU, participatie aan buitenlandse oorlogen, voortgaande centralisering en uitbreiding van de macht van de overheid, fusies van locale overheden – waar het van tevoren niet om gevraagd heeft, die het nooit gewild heeft en die voorkomen hadden kunnen worden.
Het begint te beseffen dat de financiële, politieke en media-elite vrees koestert voor de eigen bevolking, met name voor het opkomende verlangen van het volk naar vrijheid en zelfbeschikking. Het vermoedt dat de steun voor massa-immigratie en overdracht van soevereiniteit van het land naar anonieme, ongekozen bureaucraten in Brussel bedoeld zijn om interne democratisering te voorkomen.
Migratie is goed, maar te veel migratie creëert spanningen tussen de nieuwkomers en de oude bevolking.
En waarom uitsluitend migratie uit Afrika en islamitische landen? In een context van islamitisch terrorisme? De 1 miljoen Portugezen in Frankrijk zijn succesvol geïntegreerd, maar een deel van de immigranten uit met name Afrika is buitengesloten, zowel fysiek, als sociaal. Zij zijn afgegleden naar criminaliteit en geradicaliseerd.
Zou de stelling van Bat Ye’or (בת יאור) dan toch kloppen, dat immigratie uit islamitische landen – in ruil voor olie – prioriteit heeft gekregen boven immigratie uit andere landen?
Is financiële steun van de VS voor Israel en van de EU voor de Palestijnse zaak niet een voorbeeld van dialectiek in het buitenlands beleid? Net zoals de grotendeels kunstmatig tegenstellingen van de Koude Oorlog? Of de kunstmatige tegenstellingen tussen ‘links’ en ‘rechts’ in de naoorlogse Europese binnenlandse politiek?
Waarom is links in Nederland niet tegen de monarchie en waarom strijdt rechts niet voor vrijheid van onderwijs?
Waarom laten mainstream politieke partijen bepaalde legitieme standpunten uit hun programma’s, waardoor die terechtkomen bij extreem-linkse of extreem-rechtse partijen?
Waarom hebben tenminste drie Nederlandse landelijke dagbladen de afgelopen herfst binnen hetzelfde tijdsbestek geprobeerd om pedofiele relaties geaccepteerd te maken, terwijl de meerderheid van de Nederlandse bevolking walgt van praktiserende pedofielen?
Democratie betekent dat het volk beslist. Het volk moet dus kunnen beslissen over het beleid dat gevoerd wordt. Daarvoor moet het direct op beleid kunnen stemmen, bijvoorbeeld via het instrument van het burgerinitiatief.
Het Franse volk heeft dat eindelijk begrepen en is in beweging gekomen.
Dat strekt tot groot voordeel van Nederland. Het Nederlandse volk kan nu in alle rust de hervormingen uit het programma van de Gele Hesjes selecteren die het kan gebruiken. Het kan een begin maken met de vreedzame de-fiscalisering en democratisering van de samenleving.
Wij moeten het voorbeeld van de Fransen volgen. Nederland heeft de kans om zichzelf te reinigen van corruptie, compliciteit en chantabiliteit, de drie beginselen die de elite van onze elite samenbinden.
Het is niet nodig hen actief te vervolgen. Het volstaat om het land tijdig en passend te hervormen. Een stille revolutie is altijd te verkiezen boven een gewapende strijd, zoals die in Frankrijk is begonnen.
Tijdens de hectische weken van de opstand van de Gele Hesjes is een open brief van generaal Antoine Martinez van 10 december 2018 buiten beeld gebleven. In de brief keert de generaal zich tegen het voornemen van president Emanuel Macron om zonder discussie in het Franse parlement op 19 december in Marrakech de VN-verklaring over migratie te ondertekenen.
De brief is ondertekend door 10 generaals, 1 voormalige minister van Defensie en 1 admiraal.
Wij hebben de brief voor u vertaald.
Fransen zijn voorstander van migratie, maar het moet wel vrijwillig. De immigratie van afgelopen 40 jaar heeft plaatsgevonden zonder democratisch draagvlak. Dat gebeurde niet zelden door leiders die het volk niet vertrouwden. Immigratie is goed, indien het vrijwillig gebeurt, want het is een verschijnsel dat culturen verrijkt en individuele migranten uit andere landen bij ons ontwikkelingsmogelijkheden biedt die zij in hun herkomstland niet hebben. Vrijwilligheid veronderstelt ook dat het ontvangende volk de nieuwkomers kan leren kennen en in zich op kan nemen. Dus vrijwilligheid is alleen mogelijk bij geleidelijkheid, dat wil zeggen bij een geleidelijke toestroom, waarbij de nieuwkomers de taal kunnen leren en zich de cultuur kunnen eigen maken, ofwel die op een zinvolle manier kunnen aanvullen.
Vrijwilligheid kan per definitie niet bij eenzijdige, versnelde en massale immigratie, waarbij van de ontvangende bevolking wordt gevraagd om zijn collectieve nationale identiteit op te geven.
Daardoor ontstaan juist de intolerantie en vreemdelingenhaat, die tijdens het proces van binnenlaten van tientallen miljoenen migranten voornamelijk uit islamitische landen, 40 jaar lang onterecht aan tegenstanders van massa-immigratie zijn verweten.
Het is een self-fulfilling prophecy.
Monsieur le Président,
Vous vous apprêtez à approuver le 19 décembre prochain le “pacte mondial sur les migrations sûres, ordonnées et régulières” qui institue un véritable droit à la migration. Il pourra s’imposer à notre législation nationale par le biais de traités préexistants ou du principe de responsabilité commune fixé dans ce pacte.
Il nous apparaît que la seule souveraineté qui restera à la France consistera à fixer librement la façon dont les objectifs du pacte devront être mis en œuvre. Vous ne pouvez pas céder ce nouveau pan de la souveraineté nationale sans un débat public alors que 80% de la population française considère qu’il faut stopper ou réguler drastiquement l’immigration. En décidant seul de signer ce pacte, vous ajouteriez un motif de révolte supplémentaire à la colère d’un peuple déjà malmené. Vous vous rendriez coupable d’un déni de démocratie, voire de trahison à l’égard de la nation.
Par ailleurs, les finances de notre pays sont exsangues et notre endettement progresse. Vous ne pouvez donc pas prendre le risque d’un appel d’air migratoire coûteux sans avoir démontré préalablement que vous ne serez pas obligé de recourir à plus d’impôts pour répondre aux objectifs du pacte. D’autre part, vous devez être capable, en terme sécuritaire, de juguler les conséquences liées à l’arrivée de populations extra-européennes. Enfin, vous ne pouvez pas ignorer que l’essence même du politique c’est d’assurer la sécurité à l’extérieur et la concorde à l’intérieur. Or, cette concorde ne peut être obtenue qu’à la condition de maintenir une certaine cohérence interne de la société seule capable de permettre de vouloir faire ensemble, ce qui devient de plus en plus problématique aujourd’hui.
En effet, l’Etat français réalise un peu tard l’impossibilité d’intégrer des populations trop nombreuses, de surcroît de culture totalement différente, qui se sont regroupées au cours de ces quarante dernières années dans des zones qui ne se soumettent plus aux lois de la République.
Vous ne pouvez pas décider seul d’effacer nos repères civilisationnels et nous priver de notre patrie charnelle.
Nous vous demandons donc de surseoir à la signature de ce pacte et d’appeler par voie de référendum les Français à se prononcer sur ce document. Vous êtes comptable devant les Français de vos actions. Votre élection ne constitue pas un blanc seing.
Général Antoine MARTINEZ
Président de l’association Volontaires pour la France
Nous soutenons l’initiative du Général MARTINEZ contre l’adoption de ce pacte qui doit être approuvé par les États membres de l’ONU le 19 décembre prochain.
M. Charles MILLON – Ancien Ministre de la Défense
Général Philippe CHATENOUD
Général André COUSTOU
Général Roland DUBOIS
Général François GAUBERT
Général Daniel GROSMAIRE
Général Christian HOUDET
Général Michel ISSAVERDENS
Amiral Patrick MARTIN
Général Christian PIQUEMAL
Général Daniel SCHAEFFER
Général Didier TAUZIN
Colonel Jean Louis CHANAS
VERTALING:
Excellentie,
U maakt aanstalten om op 19 december l.l. het ‘mondiale pact betreffende veilige, ordentelijke en gereguleerde immigratie’ goed te keuren, dat van immigratie een recht maakt. Het zou indirect aan onze natie kunnen worden opgelegd, via reeds bestaande verdragen of het principe van gezamenlijke verantwoordelijkheid dat in het pact is vastgelegd.
Het lijkt ons absurd dat de enige resterende soevereiniteit van Frankrijk eruit zal bestaan om vrij te bepalen op welke wijze de doelstellingen van het pact uitgevoerd dienen te worden. U kunt niet opnieuw een stukje nationale soevereiniteit afstaan zonder een openbare discussie, terwijl 80% van de Franse bevolking meent dat de immigratie moeten worden afgestopt, dan wel drastisch ingeperkt. Indien u alleen over dit pact beslist, verleent u een reeds getergd volk een aanvullende reden om in opstand te komen. U zou zich schuldig maken aan een ontkenning van de geest van de democratie, zo niet aan verraad ten aanzien van de natie.
De financiën van ons land zijn trouwens uitgeput en onze schuld loopt op. U kunt dus niet het risico nemen van een migratie die veel kosten met zich mee lijkt te brengen, zonder dat u van tevoren heeft aangetoond dat u niet genoopt zal worden tot het heffen van aanvullende belastingen om zo aan de doelstellingen van het pact te voldoen. Anderzijds dient u de mogelijkheid te bezitten om vanuit het oogpunt van veiligheid in staat te zijn om de komst van buiten-Europese volkeren te beteugelen. Uiteindelijk kunt u niet ontkennen dat de essentie van de politiek is om veiligheid te bewerkstelligen buiten het land en eendracht binnen het land. Welnu, deze eendracht kan alleen verkregen worden indien een zekere interne saamhorigheid blijft bestaan binnen de samenleving, want het is immers alleen uit de samenleving zelf dat de wil kan opkomen om samen te werken, en dat lijkt heden ten dage steeds problematischer.
De Franse overheid heeft te laat beseft dat het niet mogelijk is om te grote aantallen nieuwkomers in de samenleving te integreren, die bovendien afkomstig zijn uit culturen die totaal verschillen van de onze en die zich de afgelopen veertig jaar hebben geconcentreerd in wijken waar de wet van het land niet meer wordt toegepast.
U kunt niet alleen beslissen om het houvast van onze beschaving te verwijderen en ons van ons lijfelijke vaderland te ontdoen.
Wij vragen u derhalve om af te zien van uw voornemen om dit pact te ondertekenen en de Fransen op te roepen om zich middels een referendum uit te spreken over dit document. U dient rekenschap af te leggen van uw daden tegenover het Franse volk. Uw verkiezing geeft u geen carte blanche.
Generaal Antoine MARTINEZ
Voorzitter van de Vereniging van Vrijwilligers voor Frankrijk
Wij ondersteunen het initiatief van generaal MARTINEZ tegen de ondertekening van dit pact door de lidstaten van de VN op 19 december aanstaande.
De heer Charles MILLON – voormalig Minister van Defensie
Generaal Philippe CHATENOUD
Generaal André COUSTOU
Generaal Roland DUBOIS
Generaal François GAUBERT
Generaal Daniel GROSMAIRE
Generaal Christian HOUDET
Général Michel ISSAVERDENS
Admiraal Patrick MARTIN
Generaal Christian PIQUEMAL
Generaal Daniel SCHAEFFER
Generaal Didier TAUZIN
Kolonel Jean Louis CHANAS
De Franse president Emanuel Macron noemde de door 70% van de Franse bevolking gesteunde beweging van de ‘Gele Hesjes’ in zijn nieuwjaarstoespraak een ‘hatelijke menigte’ die het niet alleen gemunt had op politici, politie en journalisten, maar ook op buitenlanders, homo’s en joden.
Deze onverwachte uitval is een schot in de leegte. Het lijkt eerder een Freudiaanse verspreking, dan een gefundeerde aantijging. Macron is zelfs immers joods en werd vroeger regelmatig gezien in de Parijse gay scene. Het lijkt alsof Macron het persoonlijk neemt, niet wil begrijpen dat de volkswoede is gewekt door het beleid dat hij gevoerd heeft en daarom komt met deze wanhopige beschuldiging. Het is gekwetste ijdelheid.
Er is geen enkel bewijs voor homofobe of antisemitische uitingen van de Gele Hesjes, laat staan voor een algemeen verbreide anti-homo en anti-joodse gezindheid.
Sterker nog, president Macron zou een natte droom geweest zijn voor Adolf Hitler, want Macron is van joodse afkomst, homoseksueel en voormalig investeringsbankier van Rothschild & Cie. Hij wordt omringd door vrijmetselaren en enkele Franse en Italiaanse vrijmetselaren beweren dat hij is ingewijd.
Daar hebben wij geen bewijs voor kunnen vinden. Wel is er bewijs dat hij in juni 2016, toen hij minister voor Economie was, een rede heeft gehouden in de Temple Arthur Groussier van het Groot-Oosten van Frankrijk ter gelegenheid van een ‘Tenue Blanche Fermée’ oftewel een besloten bijeenkomst voor vrijmetselaren. Dat kan worden uitgelegd als bewijs dat hij zelf vrijmetselaar is.
Macron werd bij de Rothschild-bank aanbevolen door Alain Minc, een steenrijke en zeer invloedrijke joodse zakenman, die in 2001 en 2013 werd veroordeeld wegens 300 gevallen van plagiaat.
Macron wordt vanuit de VS door dik en dun gesteund door Henry Kravis, een joodse financier met een geschat vermogen van 2,6 miljard dollar die in 2006 volgens Forbes nummer 107 stond op de lijst van rijkste personen ter wereld.
Hij werd in 2014 op de Bilderberg-conferentie voorgeleid aan de groten der aarde om consensus te krijgen voor een eventueel presidentschap. Zijn huidige premier Edouard Philippe werd in 2015 aan de Bilderbergers voorgesteld.
Een belangrijk adviseur van Macron is de joodse vrijmetselaar en bankier Jacques Attali.
Zo kunnen we nog een tijd lang doorgaan.
Kortom, het presidentschap van Macron is Gefundenes Fressen voor antisemieten. Daarom is het juist opmerkelijk dat er nauwelijks antisemitische geluiden zijn geweest ten aanzien van Macron.
Toen er tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen een vraag gesteld werd over de joodse afkomst was het uitgerekend Marine le Pen van het Front Nationale die Macron in bescherming nam en de vraag afdeed als ‘grenzend aan antisemitisme’.
Het feit dat Frankrijk wordt bestuurd door een homoseksuele joodse Rothschild-protegé die wordt omringd door joden en vrijmetselaren, en dat niemand daar van wakker ligt, is juist bewijs voor het feit dat de christelijke Franse meerderheid helemaal niet homofoob en antisemitisch is.
De populariteit van de Franse president Emanuel Macron staat volgens de laatste peiling op 18%. Zij populariteit is zelfs lager dan die van zijn voorganger François Hollande. Minder dan 1 op de 5 Fransen steunt hem.
De beweging van de Gele Hesjes, daarentegen, wordt gesteund door 70% van de Fransen. Dit ondanks het feit dat de media wel beelden vertonen van de paar honderd relschoppers en plunderaars onder de honderdduizenden demonstranten, maar niet van situaties waar de politie het initiatief tot geweld neemt en zonder reden met rubberen kogels en traangasgranaten op de menigte vuurde.
In onderstaand filmpje ziet u voorbeelden van beide. Er wordt een winkel geplunderd door enkele dieven en de politie grijpt niet in. Als een groep Gele Hesjes vreedzaam loopt te demonstreren, grijpt de politie wèl in. Zij nemen positie in en richten de ‘niet-dodelijke’ wapens op hoofdhoogte. De menigte weet uit ervaring wat er gaat gebeuren en roept de politie toe: “Niet schieten, dat is nergens voor nodig” en de politie opent het vuur op de vreedzaam demonstrerende menigte.
Ondanks de uitvoerig door de gevestigde media in beeld gebrachte excessen van de demonstraties en het stelselmatig weglaten van de aanvallen door de politie op vreedzame demonstranten, is de steun van de Franse bevolking voor de Gele Hesjes slechts licht gedaald, van 80% tot 70%.
De Franse bevolking begrijpt dat de beweging zelf gerechtvaardigd is en maakt onderscheid tussen 1% relschoppers en 99% demonstranten. Zij blijft de beweging met meer dan tweederde steunen.
De Gele Hesjes hebben momenteel zelfs méér legitimiteit dan de president van de republiek. Welke president heeft ooit 70% steun gehad?
De Franse regering functioneert momenteel zonder legitimiteit, de facto als dictatuur, en probeert president Emanuel Macron in het zadel te houden door een combinatie van corruptie en provocatie.
In zijn toespraak van zondagavond beloofde Macron het minimumloon met 100 euro per maand te verhogen, overuren niet meer te belasten, af te zien van een voorgenomen belasting op pensioenen en deelde hij nog een paar cadeautjes uit, die miljarden euro gaan kosten.
Tegelijkertijd verklaarde hij dat de regering ‘alle middelen’ zou inzetten om de orde te herstellen, hetgeen alleen maar begrepen kan worden als een dreigement om met scherp op demonstranten te gaan schieten.
De strategie is bedoeld om de beweging in drie delen te hakken, die uit elkaar te spelen en een voor een te elimineren. Een deel van de vreedzame meerderheid van de demonstranten moet worden omgekocht, namelijk de minimum-loonarbeiders, in de hoop dat die terugkeren naar huis en dan weer voor de televisie gaan zitten. Een tweede deel van de vreedzame demonstranten moet door intimidatie naar huis gestuurd worden, doordat een deel van de politie, zoals we in het blog van maandag zagen, opdracht heeft om vreedzamen demonstranten aan te pakken met willekeurige arrestaties, met rubberen kogels, traangas, knuppels en hamers (!).
De derde groep, die van het gewelddadige verzet, moet volgens deze strategie met (ultra-) moderne middelen aangepakt worden.
Het risico van het neerslaan van de gewelddadige elementen van de opstand is op dit moment te groot. Als de eerste dode valt, zal de volksopstand omslaan in een gewapende revolutie. Regeringsgebouwen zullen worden bestormd, politiemensen gelyncht, TV-zenders bezet.
Er is ook een probleem met de transparantie van de macht. Macron loopt aan de leiband van ongekozen adviseurs en ambtenaren. Er is sprake van een regering binnen de regering.
De minister van Binnenlandse zaken Christophe Castaner, bijvoorbeeld, is niet de auteur van de malafide pogingen om de opstand neer te slaan.
Ook de chef van de binnenlandse veiligheidsdienst DGSI heeft er niets mee te maken.
De rotte kies die getrokken moet worden, is premier Édouard Philippe.
De benoeming van Philippe is de prijs die Macron heeft moeten betalen voor de steun in de media, van buitenlandse politici als de Amerikaanse vice-president Joe Biden en van de financiële wereld.
Philippe werd bij zijn benoeming gepresenteerd als een relatief onbekende nieuweling die een frisse wind door het land zou laten waaien. In werkelijkheid is hij het hersenloze instrument van bepaalde lobbies binnen de financiële wereld. Hij is juist de verpersoonlijking van de anonieme achtergrondpolitiek.
Philippe is de spil van de schaduwregering. Macron moet Philippe per direct ontslaan en persoonlijk zijn minister van Binnenlandse zaken en de chef van de DGSI gaan aansturen. Dan kan hij hen een plan laten opstellen om de rust in de straten van Parijs en Lyon te herstellen.
Tegelijk moet hij in gesprek gaan met vertegenwoordigers van de Gele Hesjes en zouden in alle delen van het land vergaderingen opgericht moeten worden om te bespreken, welke veranderingen gewild en gewenst zijn.
Daar zullen dan voorstellen uit komen voor maatregelen en een visie voor de hervorming van het land. Het zal eindigen in een lossere band met de Europese Unie, minder belastingdruk, meer locale autonomie, meer mobiliteit, meer financiële ruimte voor inwoners van het platteland, minder immigratie, meer vrijheid van meningsuiting, etc.
Komt dit proces niet op gang, dan zal de roep om een Frexit sterker worden, zal Marine Le Pen de macht overnemen en zal het land uiteenvallen in twee delen.
De berichtgeving over de demonstraties van de zogeheten ‘Gele Hesjes’ tegen het beleid en de persoon van president Emanuel Macron, behoeft aanvulling.
De demonstraties zijn begonnen als protest tegen de reeds doorgevoerde en de voor 2019 voorgenomen extra verhoging van de accijns op brandstof, maar nemen allengs de vorm aan van een heuse opstand tegen het beleid van de huidige regering.
De brandstofverhoging is pijnlijk voor de bevolking op het platteland, omdat die aangewezen is op de auto voor boodschappen, het regelen van administratieve zaken en het werk.
Openbaar vervoer is op het platteland niet aanwezig en reiskosten worden in Frankrijk niet vergoed. Werknemers kunnen vanaf een bepaalde reisafstand een deel van hun reiskosten aftrekken van hun inkomstenbelasting, maar die moeten ze wel tot het einde van het jaar voorschieten.
Als je aan het einde van de maand 100 euro overhoudt, en dat is het geval voor miljoenen Fransen op het platteland, dan ben je door de verhoging van de dieselprijs al gauw een paar tientjes meer kwijt per maand.
Zo wordt het destructieve effect van regeringsbeleid op de koopkracht wel heel direct zichtbaar.
Die reisafstand komt mede doordat de Franse overheid heeft toegestaan dat veel banen naar lage-loonlanden werden verplaatst. Als u de klantenservice van Orange belt, wordt u doorverbonden met Tunesië.
Dus het ‘globalisme’ zorgt ervoor dat men vaker verder moet reizen omdat werk schaarser is geworden.
In tegenstelling tot wat mensen denken werken Fransen keihard. Dat wil zeggen Fransen die niet in overheidsdienst werken.
Vooral uitzendwerk in Frankrijk is bruut: 20 minuten pauze per 5 uur buffelen in een fabriek, inclusief aan en uitkleden, dus effectief 10 minuten. Slecht zittende werkkleding, wisselende diensten, blaffende managers. Geen Nederlandse koffie- of theepauzes. Lage uurlonen.
Pensioenen of uitkeringen van 450 per maand zijn heel gewoon. En dan de kleine dingen van de afgelopen jaren: Technische eisen van de APK’s zijn opgeschroefd, waardoor arbeiders met lage lonen zich geen autootje meer kunnen veroorloven. Afval verbranden in je tuin mag niet meer, dus moet je zaterdag in de rij staan bij de milieustraat, etc. Het zijn allemaal van die dingetjes.
Dat heeft er toe geleid – precies zoals wij u in onze reeks blogs over de Franse verkiezingen van begin 2017 hebben voorspeld – dat het land aan het uiteenvallen is in twee kampen.
De Franse media hebben begin 2017 overweldigende steun aan Macron gegeven. Sterker nog, met goed getimede onthullingen over de conservatieve kandidaat François Fillon tijdens de verkiezingscampagne, hebben ze Macron aan de macht geholpen. Daardoor zien de Fransen de media nu als een soort ‘ministerie van propaganda’ van de overheid.
Bovendien berichten de media zeer eenzijdig over de demonstraties van de Gele Hesjes. Dat leidt tot een ongenuanceerde en onvolledige beeldvorming, die door de buitenlandse media wordt overgenomen.
Dit weekend werd een gebouw van BFM TV belegerd, omdat die zender de opstand afschildert als een provocatie van extreem-linkse en extreem-rechtse herrieschoppers, in plaats van wat het werkelijk is, een door 70% van de Fransen gesteunde revolutie van gewone mensen die jarenlang zijn afgeknepen door tiranniek regeringsbeleid.
Het gebouw van de elite-zender was gebarricadeerd en afgeschermd met 2 meter hoge houten platen. Demonstranten staken een kerstboom in de fik voor een van die platen en dat was dan een ‘poging om het gebouw in brand te steken’.
De opstand van de Gele Hesjes lijkt op die van het Hongaarse volk in 2006 tegen het bewind van de toenmalige socialistische regering, nadat bekend was geworden dat die het parlement had misleid en weigerde om op te stappen.
Er lopen enkele tientallen relschoppers rond, waarvan enkelen agents provocateurs blijken te zijn van de politie. Daar zoomen de media en de regering op in om vervolgens de hele groep demonstranten af te schilderen als extremisten.
De demonstranten trekken vervolgens naar de gebouwen van radio en televisie, net als in 2006 in Boedapest.
De media berichten dat de demonstranten de politie aanvallen, terwijl de politie in een aantal gedocumenteerde gevallen – die de media niet berichten – begint met gewelddadigheden, door op eigen initiatief traangasgranaten af te vuren op een vreedzame demonstratie.
De politie drijft de menigte niet uiteen, maar omsingelt ze, pint ze vast en ramt ze in elkaar of vergast ze met traangasgranaten. Willekeurige afzonderlijke demonstranten worden door een groep politie-agenten in elkaar gerost. Een geel hesje dat gewoon op de stoep loopt wordt door politie aangevallen en in elkaar geslagen. Het incident wordt gefilmd en op Youtube gezet. Hij valt op de grond, de politie gaat om hem heen staan en begint hem schoppen.
Het grootste deel van de Franse politie doet gewoon zijn werk, maar een deel van de politie gebruikt extreem en disproportioneel geweld tegen volstrekt onschuldige demonstranten.
Het lijkt erop dat er binnen de Franse politie eenheden zijn – het zal gaan om zo’n 10% – die opdracht hebben om niet de relschoppers, maar juist de vreedzame meerderheid van de demonstranten aan te pakken om zo de gehele beweging te ontmoedigen.
Daarbij wordt, opnieuw net als in 2006 in Boedapest, met rubberen kogels op ooghoogte geschoten. Demonstranten verliezen ogen, een demonstrant verloor dit weekend zelfs een hand. Dat wordt door de Westerse media – nu ze eenmaal partij gekozen hebben voor de regering, in plaats van hun werk te doen – allemaal weggelaten.
Er zijn zaterdag 1400 arrestaties verricht. Een deel daarvan bestond uit relschoppers, maar een groot deel betrof vreedzame demonstranten die willekeurig uit de menigte gepikt werden.
Het lijkt erop dat in december 2018 de Franse regering bewust een strategie doorvoert van op één hoop gooien van de 1% relschoppers met de 99% vreedzame demonstranten om de spontane volksbeweging in diskrediet te brengen.
En vervolgens – met behulp van de regeringsgezinde media – een rechtvaardiging op te bouwen om de vreedzame beweging met geweld te onderdrukken.
Dit is een fatale inschattingsfout. Dat zal er alleen maar toe leiden dat het verzet toeneemt.
De opstand van de Hongaren leidde uiteindelijk tot de electorale vernietiging van de als globalistisch en multi-culturalistisch beschouwde linkse regering en tot 3 nationaal-conservatieve regeringsperiodes van Viktor Orbán.
De vraag is echter of de Franse opstandelingen het geduld van de Hongaren kunnen opbrengen om 3,5 jaar te wachten tot ze bij de volgende verkiezingen hun regering naar huis kunnen stemmen. De Franse geschiedenis kennende, is dat niet 100% gegarandeerd.
Macron is de juiste persoon in de huidige crisis, maar met het verkeerde beleid en met verkeerde adviseurs. Hij moet zijn strategie herzien, anders bereidt hij de weg voor de verkiezingsoverwinning van Marine le Pen, te beginnen bij de Europese verkiezingen in 2019 en uiteindelijk in Frankrijk.
Maar er is ook een kans dat het zo lang niet duurt. De laatste keer dat dergelijke grootschalige demonstraties uitbraken was in 1968. Dat leidde toen tot het vroegtijdig aftreden van de laatste grote president die Frankrijk gekend heeft, Charles de Gaulle.