Op dit moment verblijven er ruim 9 miljoen Oekraïners als politiek vluchteling in het buitenland. Polen is het meest gastvrij met 4.6 miljoen Oekraïense vluchtelingen en Nederland staat relatief laag met ruim 60.000 vluchtelingen.

Dat is gebaseerd op cijfers van de VN. Daar staan de 1.6 miljoen Oekraïense vluchtelingen in Rusland en enkele honderdduizenden in Wit-Rusland niet eens bij.

Hongarije – dat in de Nederlandse media consequent als xenofoob en dictatoriaal wordt afgeschilderd – heeft 950.000 Oekraïense vluchtelingen opgevangen, oftewel meer dan 10 x zo veel als Nederland. De Hongaren vangen per hoofd van de bevolking zonder morren zelfs bijna 20 keer meer Oekraïners op dan de Nederlanders.

In Nederland was begrijpelijkerwijs minder draagvlak voor opvang van wéér een golf vluchtelingen, omdat het ten eerste een kleiner en dichter bevolkt land is dan Hongarije en het ten tweede al meer dan een decennium jaarlijks circa 100.000 asielzoekers uit andere landen opneemt.

Daarbij laat de EU een land als Polen – dat dus meer dan de helft van de Oekraïense vluchtelingen binnen de EU opvangt – gewoon keihard vallen als het gaat om betaling van de kosten voor de opvang. Als er daadwerkelijk solidariteit zou heersen in de EU, zouden de overige lidstaten Polen uiteraard substantieel financieel steunen bij de opvang van al die Oekraïners.

Het opvallende aan de huidige situatie is, dat de twee landen die zich het meest verzet hebben tegen verplichte verdeling van migranten over lidstaten van de EU, omdat zij voelden dat hun soevereiniteit daardoor werd aangetast, nu vrijwillig het hoogste aandeel vluchtelingen uit Oekraïne opnemen. In beide landen ongeveer 10% van de eigen bevolking.

Politieke of economische vluchtelingen?

Dan rijst de vraag of die 9 miljoen Oekraïense asielzoekers – want dat zijn het formeel – nu politieke vluchtelingen zijn, dwz op de vlucht voor het Russische oorlogsgeweld, of economische vluchtelingen. Dat hangt er vanaf uit welk deel van de Oekraïne ze afkomstig zijn. De oorlog woedt op dit moment met name in het noord-oosten, het oosten en het zuid-oosten. In de Westerse helft van Oekraïne en in Kiev is weinig aan de hand. De vijand schiet daar met precisiewapens op militaire doelwitten. Dat is gevaarlijk voor de burgers die vlak naast zo’n doelwit wonen, maar voor de rest is de kans om door oorlogsgeweld om te komen nihil. Oekraïners uit West-Oekraïne en Kiev zijn dus in die zin economische vluchtelingen.

Waarom komen ze dan? Ze zijn ook op de vlucht voor de wijdverbreide corruptie in het land. Volgens een onderzoek uit het jaar 2012 van Earnest & Young, behoorde Oekraïne samen met Colombia en Brazilië tot de 3 meest corrupte landen ter wereld. Het is al erg genoeg om als burger te moeten leven in een land, waar van je gevraagd wordt om steekpenningen te geven en je nadeel ondervindt, als je dat weigert. En als er daarna ook nog oorlog uitbreekt, is de beslissing snel genomen. Die luidt: ‘Ik wil in een normaal land leven, waar ik passend beloond wordt voor mijn arbeid – dus geen maandloon van 500,- euro – en mijn kinderen naar de universiteit of hogeschool kunnen gaan, zonder dat ik de toelatingscommissie 1000,- dollar moet toeschuiven die ik moet lenen.’

Dat lukt niet bij iedereen. De grootste uitdaging daarbij is de taal. De meerderheid van de vluchtelingen spreekt geen Engels. Ze moeten dus vanaf dag 1 Engels gaan leren, maar dat is mentaal voor sommigen moeilijk, omdat ze denken dat ze met hun hoofd nog in Oekraïne zitten en denken snel weer terug kunnen naar hun vaderland.

Differentiëren

Aangezien het mogelijk is dat de Oekraïense vluchtelingen niet na een jaar terug zullen keren – niettegenstaande zij zelf en hun gastlanden dat wellicht verwachten – zal er mogelijk een Oekraïne-moeheid ontstaan. Men zal de Oekraïense vluchtelingen beu worden.

Dat moet worden voorkomen.

Als het zo doorgaat, als het nu gaat en een steeds groter deel van Oekraïne door de Russische strijdkrachten wordt ingenomen, worden de economische vluchtelingen gaandeweg vanzelf politieke vluchtelingen. Want dan willen ze niet terug naar het gebied waar ze vandaan komen, omdat ze ervoor kiezen om liever in het Westen te verblijven, dan burger te worden van een nieuwe pro-Russische republiek.

Wat Nederland moet doen, is de Oekraïense vluchtelingen omarmen. Dat wil zeggen: werk verstrekken en woningen voor hen bouwen. Low cost met niet te veel regeltjes.

Nederland moet vooral investeren in de jongeren tot 18 jaar. Die leren snel en spreken vaak al een beetje Engels. Geef ze studiebeurzen en een mooie opleiding. Niet zuinig doen, want hoe beter de opleiding, hoe meer ze later gaan verdienen en hoe meer belasting ze later gaan afdragen. Hún succes is óns succes.

Niet alleen Oekraïne heeft geheime militaire laboratoria, ook Nederland kent die. Oekraïne is echter een failed state, waarvan het gezag op een aantal plaatsen door de shock van de Russische politiële actie al vrij snel uiteen begint te vallen. Daardoor hebben de Russen vrij gemakkelijk documenten in handen kunnen krijgen die het bestaan van de laboratoria aantonen.

Nederland heeft echter een degelijke overheid en daarom zijn de laboratoria bij ons ondergebracht in een ondergrondse infrastructuur van gangen, wegen en zalen die tijdens de Koude Oorlog (1949-1989) is aangelegd, dan wel toen gedeeltelijk al bestond en is uitgebreid. Zoals beloofd zullen we deze infrastructuur op dit moment niet in zijn geheel onthullen – we hebben het immers over vele tientallen locaties – maar één centrale locatie mogen we wèl onthullen, omdat die gaat verhuizen en het lab inmiddels niet meer actief is: het RIVM in Bilthoven.

Het RIVM had in de jaren ’70 een afdeling Serotologie die onderdeel uitmaakte van een breder onderzoek naar biologische oorlogsvoering. Dit uiteraard in het kader van de NAVO. Toen de spanningen tussen de vrije wereld en het communistische blok afnamen, werd de financiering van de afdeling stopgezet en de afdeling gesloten.

Officieel. In werkelijkheid ging de afdeling letterlijk onder de grond. Onder het gebouw van het RIVM bevinden zich 3 ondergrondse etages, waar tot enkele jaren geleden geheim militair onderzoek werd gedaan. 

De medewerkers van het RIVM wisten daar niets van, want het lab bevond zich fysiek weliswaar onder het RIVM-terrein, maar was organisatorisch uitbesteed aan een externe groep mensen. Het onderhoud en de beveiliging  van de infrastructuur werd deels gedaan door een speciale afdeling van de militaire inlichtingendienst. De ‘grenswetenschappers’ van het lab zijn afkomstig uit een aantal NAVO-lidtstaten en zijn naar Brits voorbeeld georganiseerd in een speciale hogegraads loge. 

De leden van deze naamloze loge wonen voornamelijk – maar niet uitsluitend – in moderne kapitale panden tussen De Bilt & Bilthoven enerzijds en Camp Amsterdam op de voormalige vliegbasis Soesterberg anderzijds. Die ‘kastelen’ bevinden zich onder andere in Huis ter Heide, Den Dolder & Bosch en Duin en zijn in een aantal gevallen ontworpen door het Vlaamse architectenbureau Vlassak & Verhulst.

De panden staan zonder uitzondering precies boven op de ondergrondse infrastructuur en een deel van de panden heeft een geheime ingang naar de ondergrondse onderzoeksfaciliteiten.

Doordat zij tientallen jaren volstrekt ongehinderd hun gang hebben kunnen gaan – en door de aard van hun werk in sterke mate zijn ontmenselijkt – zijn sommige van deze ‘grenswetenschappers’ overmoedig geworden en hebben zij uiterlijke tekenen van hun ‘exclusiviteit’ op en rond hun ‘kastelen’ aangebracht.

Deze herkenningstekens zijn door ons geregistreerd en de locatie van de panden is bij ons bekend. Deze gegevens worden op dit moment niet openbaar gemaakt, omdat zij dienen als een soort ‘verzekeringspolis’ voor het geval dat er iets met een van onze vrijheidsstrijders zou gebeuren. Dan wordt alles in één keer openbaar gemaakt in verschillende landen in verschillende vormen en worden er lastige vragen gesteld.

Ook zal er dan paniek uitbreken. Dat hebben we liever niet en daarom werken we in principe met de christelijke methode van geleidelijkheid: zo nu en dan een brokje informatie onthullen over de schaduwzijde van ons schitterende land, zodat die informatie verwerkt kan worden en dat stukje van ons land kan worden genezen.

U moet het zien als een gezond organisme dat een klein kwaaltje heeft. Je kunt het kwaaltje niet altijd in één stap genezen, maar moet dat dikwijls doen over een periode van enkele weken of maanden. En in dit geval zijn wij er al enkele jaren mee bezig. 

De ondergrondse etages onder het RIVM zijn er nog steeds en kunnen wetenschappelijk worden aangetoond. Zij zijn vertakt en lopen onder de grond naar een aantal militaire objecten en particuliere kapitale panden in de omgeving. Metingen hebben aangetoond hoe deze ondergrondse verbindingen lopen. 

U moet echter vaak dieper en verder kijken, dan U op het eerste gezicht zou verwachten. De infrastructuur is bewust buiten bereik van uw voorstellingsvermogen aangelegd. U zou haar namelijk wellicht op enkele meters diepte verwachten en daarom is zij in werkelijkheid op enkele tientallen meters diepte aangelegd.

In het transhumanistische deel van de infrastructuur werden procedures uitgevoerd die je in de gewone medische wetenschap implantaten, transplantaties en amputaties zou kunnen noemen. Er werden echter ook psychotropische middelen op proefsubjecten getest, zoals die momenteel worden gebruikt door leden van het neo-nazistische Azov-bataljon dat zich aan het doodvechten is in Mariupol. ‘Supersoldaten’.

De verhuizing van het RIVM naar Utrecht Science Park die is gepland voor 2024 is een goede zaak. Op de nieuwe locatie moet alleen nog een onafhankelijke controle komen om uit te sluiten dat daar ook geheime ondergrondse verdiepingen worden aangelegd, dan wel gebruikt.

Op het terrein van het oude RIVM moeten woningen worden gebouwd voor de talrijke inwoners van De Bilt en Bilthoven die op zoek zijn naar zelfstandige woonruimte. En als er nog woningen over zijn voor mensen van buiten de gemeente. Denk bijvoorbeeld aan Oekraïense vluchtelingen die zouden besluiten om in ons land te blijven.

Zo zou de schandvlek van het transhumanistische onderzoek onder De Bilt & Bilthoven kunnen worden uitgewist en kan juist op die plek een humane ontwikkeling beginnen die naar een menselijke toekomst leidt.

Tegenover de zwarte ketting van geheim militair en transhumanistische research & development die Nederland & Oekraïne in het geheim verbindt, ontstaat dan een spontane en natuurlijke uitwisseling tussen Nederlandse & Oekraïense burgers doordat zij samen op het voormalige terrein van het RIVM wonen.

Een van de niet-verklaarde redenen dat de president van de Russische Federatie, Vladimir Vladimirovitsj Poetin, op 24 februari jongstleden heeft besloten tot de politiële actie op Oekraïens grondgebied, is de aanwezigheid van tenminste 11 laboratoria voor biologische oorlogsvoering.

De laboratoria zijn door de VS gefinancierd en – met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid – ook door hen aangestuurd. Het Ministerie van Buitenlandse zaken van de VS heeft dit bij monde van Victoria Nuland – met de nodige damage control – inmiddels toegegeven.

Behalve pest, antrax en nog een hele snoepwinkel, werden er ook corona-varianten geproduceerd. 

Het is voorstelbaar dat de financiering van Oekraïense laboratoria voor biologische oorlogsvoering via Europese NAVO-landen is verlopen, bijvoorbeeld via Nederland.

Wij weten dat Nederland een uitgebreide ondergrondse infrastructuur kent die goeddeels legitieme militaire doelstellingen dient, maar in enkele specifieke gevallen strekt tot perfectionering van biologisch, psychotropisch en ‘transhumanistisch’ onderzoek.

Wij zullen niet alle geheime laboratoria  en transhumanistische faciliteiten in Nederland onthullen – zeker niet op dit moment – maar wel één enkele faciliteit, te weten het geheime laboratorium tussen Driebergen en Doorn in de provincie Utrecht.

Het laboratorium bevindt zich onder jachthuis Beukenrode en de tuin die zich achter de locatie uitstrekt. Het is – uiteraard onder de grond – verbonden met de Van Braam Houckgeestkazerne van het Korps Mariniers, hoewel onze voortreffelijke mariniers daar niets van weten, en tevens met een locatie aan de andere kant van de Driebergseweg. 

In dit laboratorium werden tot 2021 – onttrokken aan het daglicht en de nieuwsgierige blikken van wandelaars – virussen ontwikkeld in het kader van gain-of-function research. De virussen werden uitgetest op mensen, dwz mannen, vrouwen, volwassenen en kinderen.

Tenminste één van deze virussen is uitgeleverd aan het biologische laboratorium nabij de stad Sumy in Oekraïne bij de grens met de Russische Federatie.

Na de zinderende rede van de president van de Verenigde Staten, Donald Trump, in het kader van de ‘State of the Union’ – de jaarlijkse toespraak van de zittende president tot het Congres (het Huis van Afgevaardigden en de Senaat) over de toestand in het land – verscheurde de fractieleider van de Democratische Partij, Nancy Pelosi, demonstratief een exemplaar van de toespraak.

Het in het wit geklede spook – dit om te suggereren dat zij zuiver en rein was, tegenover Trump die troebel en onrein is – zei na afloop dat ze dat had gedaan, omdat het een ‘smerige’ toespraak was.

Dat is de cover story.

Maar de ‘symbolische’ strekking van de geste is veel cynischer. Pelosi wil het presidentschap van Trump verscheuren en dat kan op twee manieren.

De Democraten hebben Trump al tijdens de verkiezingen gedemoniseerd, – zoals onderwijssatraap Paul Rosemöller en Politburo-look-alike Marcel van Dam dat in 2002 deden met politicus Pim Fortuyn, – maar vergeefs. Ondanks de steun van Facebook, Twitter en het overgrote merendeel van de Amerikaanse TV-zenders en landelijke kranten voor de Democratische kandidate, won ‘The Donald’ in november 2016 tegen de oneerlijke ‘verwachtingen’ van de mainstream media in, maar precies zoals wij op deze website voorspeld hadden, de presidentsverkiezingen.

Bij deze laatste poging gebruikten de Democraten de Oekraïne, dat ze onder de tweede regering Obama (2013-2017) via een directe relatie tussen vice-president Joe Biden en de toenmalige Oekraïense president, Petro Porosjenko, via dwang, chantage en corruptie tot hun protectoraat hadden gemaakt, waar familieleden van meerdere Democratische politici goedbetaalde commissariaten bij Oekraïense oliebedrijven hadden en waar de handel in Oekraïense kinderen naar pedo-bordelen in het Westen welig tierde. Biden schepte publiekelijk op dat hij de Oekraïense regering gechanteerd had met het annuleren van een Amerikaanse mega-lening, als die de officier van justitie die onderzoek deed naar de corrupte praktijken van zijn zoon Hunter Biden, niet terstond van de zaak af zou halen. De Oekraïense regering bezweek voor de chantage en ontsloeg de desbetreffende procureur.

Biden heeft dus precies dat gedaan, waar de Democraten Trump van beschuldigen, namelijk directe inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van de Oekraïne, en wel om persoonlijk gewin, althans voor zijn zoon. Oftewel machtsmisbruik.

Nu hebben de Democraten hun protectoraat gebruikt om Trump ten val te brengen. Perfide. Maar de nieuwe Oekraïense president, Volodymir Zelenski, werkte onvoldoende mee. Hij is minder een marionet van het Westen dan zijn voorganger Porosjenko en wil zijn land weer verenigen.

Trump heeft alleen maar in een inmiddels vrijgegeven telefoongesprek aan Zelenski gevraagd, hoe dat nu zat met het ontslag van een lid van de Oekraïense rechterlijke macht na chantage door de toenmalige Amerikaanse vice-president.

Goed gedaan, Donald.

Maar de Democratische Partij is een door en door corrupte institutie, zelfs in vergelijking tot de zeker niet brandschone Republikeinse Partij. Doordat de verkiezingen van 2016 gewonnen zijn door een outsider, kunnen de Republikeinen echter niet al te opvallend proberen om Trump ten val te brengen, en daarom zijn de Democratische politici nu de belangrijkste instrumenten van de Amerikaanse deep state – het conglomeraat van belangengroepen, met name bij de overheid, in de financiële wereld en bij de grote bedrijven, dat gewend is om via lobbying en netwerken een groot deel van het beleid te maken, ongeacht de uitslag van de verkiezingen – om het beleid van de nieuwe outsider buiten werking te stellen.

Net als bij Fortuyn is het dus niet gelukt om met een demoniseringscampagne door de mainstream media van een politieke rivaal af te komen.

Het presidentschap van de Verenigde Staten van America is een riskant ambt. Vier presidenten van deze jonge republiek zijn tijdens hun ambtsperiode vermoord (Lincoln, Garfield, McKinly, Kennedy). Zes andere overleefden een (of meerdere) moordaanslagen (Jackson, de beide Roosevelts, Truman, Ford, Reagan).

Er is nog nooit een Amerikaanse president zo gedemoniseerd als Donald Trump. Daaruit volgt dat hij een groot risico loopt op een aanslag.

Het vooruitzicht voor de Democratische Partij is nu dat, tenzij ze in de komende 9 maanden met een nieuwe hoax komen die wel het bedoelde resultaat heeft, The Donald in zijn tweede ambtstermijn schoon schip zal maken en er van de Democratische Partij, Biden en Pelosi net zo veel overblijft, als van de Partij van de Arbeid en Ad Melkert in de Nederlandse politiek.

De geste van Pelosi was geen spontane, maar een ‘suggestieve’ handeling, namelijk een dreiging tot moord op Donald Trump.

Trump has to work on his security detail!

Het lijkt soms wel, alsof het gezonde verstand uit West-Europa weggevlucht is naar de landen van Centraal-Europa, met name naar Tsjechië, Polen en Hongarije.

De Hongaarse minister van Buitenlandse zaken, Péter Szijjártó, zet in een interview met RT uiteen waarom Hongarije blijft geloven in de nieuwe Oekraïense president Volodymir Zelenski, hoewel die nog weinig heeft waargemaakt van zijn beloftes om het land te herenigen.

Het kón niet slechter, dan het was onder de vorige president, Petro Porosjenko, althans vanuit het standpunt van rechten voor minderheden in het algemeen en voor de Hongaarse minderheid in het bijzonder, aldus Szijjártó.

Desalniettemin is de situatie van de 150.000 Hongaren in Zuid-Oekraïne sinds de verkiezing van Zelenski niet verbeterd, eerder verslechterd. Met name de Oekraïense geheime dienst oefent meer pressie uit op de Hongaren. Gastdocenten voor de Hongaarse universiteit krijgen geen visum meer, etc.

Szíjjártó gelooft niet dat Zelenski daar achter zit. In tegendeel, Zelenski is jong en kersvers in zijn ambt, dus hij moet er eerst voor zorgen dat hij alle aspecten van zijn werk onder controle krijgt.

Szijjártó trapt een aantal open deuren in die in de Westerse media helaas buiten beschouwing worden weggelaten.

Ten eerste steunt Hongarije altijd een sterk en democratisch Oekraïne, omdat een sterk en democratisch Oekraïne betere kansen biedt voor de Hongaarse minderheid in Oekraïne.

Ten tweede, vaart Szijjártó geroutineerd en bijna verveeld verder, is het zo dat – vanuit het perspectief van een klein land in Midden-Europa – vrede tussen West en Oost heel belangrijk is voor de kleine landen die in het midden liggen.

“We small, Central-European countries, have learned the lessons of history. And this lesson of history has taught us that whenever there is a conflict between East and West, we Central-Europeans always lose”

“And this is something that we don’t want to do again.”

“So when we argue in favour of a more rational, more common sense, more mutual respect based East-West dialogue and cooperation, it is not because we would be pro-Russian or pro-American or pro-this or pro-that, it is because we are pro-Hungarian and our national-security interest definitely dictates that there should be a better relationship between East and West”.

Het is altijd verstandig om de onafhankelijkheid van kleine landen te steunen. Of het nou Hongarije is, of Tsjechië, of Slovenië, dat maakt niet uit.

Ook vanuit Nederlands perspectief kunnen wij dat beamen. Hoewel het moderne geschiedenis onderwijs zijn best heeft gedaan om de kennis van ons verleden te wissen.

Zonder Michiel de Ruyter zouden wij zijn opgedeeld tussen Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland.

Zonder Johan van Oldenbarnevelt zouden wij wellicht een Britse kolonie zijn geworden.

Zonder koningin Wilhelmina zouden wij veel meer met de Duitsers gecollaboreerd hebben, dan het geval is geweest en waarschijnlijk na de oorlog een Brits protectoraat zijn geworden.

Stelt u zich voor dat de De Ruyter de slag bij Texel verloren zou hebben, dan hebt u het lot van Polen! Tussen 1795 en 1918 bestond dat land niet, want het was eind 18e eeuw driemaal opgedeeld, waarna de Poolse staat in feite ophield te bestaan.

Neem nou Hongarije, dat in 1920 werd ‘gevierendeeld’ bij het Verdrag van Trianon. 72% van het grondgebied werd afgehakt en 64% van de inwoners werd wakker in het buitenland. Terwijl het land geen enkele schuld had aan het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, omdat het een ondergeschikte positie had in de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie.

Met een minimale kennis van de Nederlandse en Midden-Europese geschiedenis, zou u moeten begrijpen, waarom het standpunt van Szijjártó – ook al komt het uit Hongarije en is het kennelijk alleen te zien bij RT – een simpele uiting van gezond verstand is.

Het belangrijkste Russische nieuws ‘Vremja’ van Chanel One besteedde vandaag aandacht aan het diplomatieke offensief van de Russische Federatie in Afrika.

Staatshoofden en regeringsleiders van meer dan 40 Afrikaanse landen waren uitgenodigd voor een Russisch-Afrikaanse top in Sotsji, de stad aan de kust van de Zwarte Zee, waar de Olympische winterspelen van 2014 zo succesvol gehouden werden.

De nieuwslezer steekt van wal: “Het is zo gegaan dat het ‘Zwarte Continent’, dat dikwijls geassocieerd wordt met armoede, honger en criminaliteit – en met voortdurende onderlinge oorlogen -, met woestijnen en een veelheid aan wilde dieren [olifanten op de achtergrond], dat de natuurlijke rijkdommen [mijn op de achtergrond] die Afrika bezit, bijna onbeperkte perspectieven op samenwerking biedt. En de handel tussen de Russische Federatie en de landen van het Afrikaanse continent, kan binnen enkele jaren verdubbeld worden. Dat stelde president Vladimir Poetin op de plenaire opening van de Russisch-Afrikaanse top.”

Correspondent Aljona Jevtjakova vertelt dat er vertegenwoordigers van alle 50+ onafhankelijke Afrikaanse landen naar Sotsji gekomen zijn, waaronder staatshoofden en regeringsleiders van meer dan 40 landen.

Als voorbeeld voor de nieuwe samenwerking wordt door president Vladimir Poetin de hernieuwde samenwerking tussen Rusland en Egypte genoemd, die ‘buitengewoon belangrijk en actueel’ is en meerdere zeer grote gemeenschappelijke projecten omvat, waaronder een ‘industriële zone’ en 190 miljoen dollar aan investeringen in de infrastructuur.

De Egyptische president, Abdel Fatah as-Sisi, benadrukt dat Egypte zeer geïnteresseerd is in de ‘industriële zone’, waar Russische bedrijven zich zullen vestigen en direct na registratie aan de slag kunnen.

De Russisch-Afrikaanse top is een poging om de economische invloed van Rusland op het Afrikaanse continent, die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie aanzienlijk is afgenomen, te herstellen.

Het handelsverkeer tussen Rusland en Afrika is de afgelopen 5 jaar volgens Poetin verdubbeld en bedraagt nu ruim 20 miljard dollar. Dat is uiteraard niet voldoende, maar de diversiteit van de export vanuit Rusland neemt toe. De export van landbouwproducten (25 miljard dollar) heeft inmiddels die van wapens (15 miljard dollar) ingehaald.

De voorzitter van de Kamer voor Handel en Nijverheid van de Russische Federatie, Sergej Katyrin, licht toe: “Wij bieden Afrika onze technologie en onze competenties, en dat is ook wat Afrika van ons verwacht. Uiteraard zoekt Afrika ook investeerders. En samenwerking op het gebied van onderwijs en geneeskunde.”

De Russische Federatie haakt aan bij de resultaten van de Afrika-politiek van haar rechtsvoorganger, bijvoorbeeld bij de talrijke Afrikanen die hun opleiding in de Sovjet-Unie genoten hebben, vloeiend Russisch spreken en Rusland goed gezind zijn.

Poetin ontmoet elk half uur een leider van een Afrikaans land, waaronder ook Namibië en Nigeria, dat overigens geen speciale media-aandacht krijgt. Vremja besteedt wel aandacht aan de ontmoeting van Poetin met Abi Ahmed Ali, premier van Ethiopië, die hij feliciteert met zijn nominatie voor de Nobel-prijs voor de Vrede, en met zijn inspanningen om de verhouding tussen Ethiopië en Eritrea te normaliseren.

De boodschap is duidelijk. Rusland is terug op het Afrikaanse continent.