Шёл чудак = Er liep een vreemdeling                                           

Раскалённому солнцу подставив нагретый чердак = Die zijn warme zolder had verruild voor de brandende zon.

Шёл чудак, за спиной его тихо качался рюкзак = Er liep een vreemdeling, en zijn rugzak schoof zachtjes heen en weer.

Шёл домой = Hij was op weg naar huis

Представляя, как все удивятся тому, что живой = En hij stelde zich voor hoe iedereen verbaasd zou zijn om hem levend terug te zien.

Что ничто не случилось такого с его головой = Gezond van lijf en ledenen.

Так и есть = Zo is dat.

У него для людей была самая лучшая весть = Hij bracht de mensen het best denkbare nieuws.

И он шёл по дороге, от счастья светящийся весь = Hij liep op de weg en straalde van geluk.

Love and peace! = Love and peace!

Люди могут, конечно, спастись от падения вниз = De mensen kunnen, als ze willen, natuurlijk, gered worden van de val in de diepte.

И он шёл рассказать им о том, как им можно спастись = En hij ging rond en vertelde hen, hoe ze gered konden worden.

Рассказал = Hij vertelde hen dat.

И напуган был всем этим весь этот зрительный зал = En door dit alles werd zijn gehoor verontrust.

И слова его долго летели сквозь этот базар = En zijn woorden klonken lang na in de bazaar

В пустоту = de leegte in.

Он шёл к людям, он нёс им надежду, любовь, красоту = Hij was onder de mensen, en leerde hen hoop, liefde en schoonheid.

Люди взяли его и гвоздями прибили к кресту = En zij namen hem gevangen en spijkerden hem aan het kruis.

Каждый раз = Telkens

Когда сходятся звёзды, сойдя со своих звёздных трасс = Als de sterren hun loop verlaten en samenkomen.

Всё становится ясно без всех этих жестов и фраз = En alles helder wordt, zonder al deze gestes en frasen.

Каждый раз = Telkens

Когда кровь на ладонях и падают слёзы из глаз = Als er bloed wordt vergoten en tranen vloeien. 

Очень больно смотреть, если кто-то страдает за нас = Is het heel pijnlijk om te zien, als iemand lijdt omwille van ons.

2020 – wij wensen U vrede en vrijheid

De afgelopen tien jaar, – eigenlijk al sinds de moord op Pim Fortuyn (2002) -, is de sfeer in Nederland verhard. Er zijn vanuit de overheid en door de media kleine stapjes gezet, die nooit geaccepteerd hadden mogen worden. We noemen dat ‘salamitactiek’: het geleidelijk afnemen van uw persoonlijke vrijheden.

Er zijn tientallen, ja zelfs, honderden voorbeelden van en de lezers van deze website kennen die al.

Ik ben echter een roepende in de woestijn. Want niemand doet wat.

Het heeft volstrekt geen zin om er veel tijd aan te besteden, want het kan niemand wat schelen.

Gedurende de afgelopen 17 jaar is Nederland verworden tot een naar land met een egoïstische en onvriendelijke bevolking.

Dat was voor die tijd niet zo en is in andere landen ook niet zo.

Ze voelen namelijk onbewust het onrecht en het verlies van vrijheid aan, maar praten dat vanuit hun egoïsme, materialisme en de collectieve onverschilligheid jegens de medemens goed. Zolang zij het maar goed hebben, is het niet erg dat de buurman wordt afgeslacht.

Maar het zit er wel, ergens in het onbewuste, en het jeukt.

Egoïsme is namelijk een illusie. Het is slechts een voorwaarde om je te kunnen ontwikkelen tot een vrij individu, maar vrije individuen zijn helemaal niet egoïstisch, want die zijn in contact met hun werkelijke, diepere natuur en weten zich verbonden met hun medemens, met de natuur, met het universum.

Vanuit een hoger bewustzijn is er geen egoïsme. Wel identiteit. Want hoe meer men zichzelf wordt, hoe meer men om zijn medemens geeft.

Wij hebben in Nederland in morele zin een terugval gehad de afgelopen 17 jaar. We zijn van het rechte pad afgeweken. We moeten het pad hervinden dat leidt naar vrijheid en medelijden.

Dat mensen elkaar bijten, is in hoge mate een gevolg van het feit dat ze veel te veel geaccepteerd hebben van hun eigen overheid. Die heeft nou een keer de tendens om te groeien en meer van uw persoonlijke leven te willen beheersen en als U daar niets tegen blijft doen, verliest U binnen 10-20 jaar al uw resterende vrijheden.

Neem nou de boete voor het mobiel bellen op de fiets, waarmee de politie tienermeisjes kaal rooft. Dat is even klein, als symbolisch.

Dat had U nooit mogen accepteren.

Of het feit dat u de medische gegevens van uw kinderen niet meer mag inzien, als zij 12 jaar zijn of ouder. Uw minderjarige kind moet dan schriftelijk toestemming aan U geven. Uw 12-jarige dochter moet namelijk aan de pil kunnen, zonder dat U dat weet. De huisarts zit ook in het complot, want die mag U dan niet vertellen dat uw dochter van 12 al met seks is begonnen.

Dat is ziek.

Er is zojuist een aanval geweest op de traditie van Sinterklaas. Daardoor is het feest min of meer om zeep geholpen.

Dat heeft U opnieuw geaccepteerd.

Maar begrijpt U niet dat Kerstmis het volgende doelwit wordt van deze trend?

U moet – uiteraard vreedzaam – gaan terugvechten tegen de aanvallen op uw vrijheid, uw rechten, uw ouderlijke verantwoordelijkheid.

Daarna pas zal er weer ‘ruimte’ ontstaan voor solidariteit tussen te mensen. Dan worden Nederlanders weer één volk. Dan wordt het weer een leuk land. Want nu zijn we een geatomiseerde maatschappij geworden.

Er zijn uitzonderingen en die nemen toe in aantal. Er zijn steeds meer individuen in Nederland die wakker worden en zich onafhankelijk opstellen tegen de 80% gehypnotiseerde medeburgers. En die wèl iets voor de ander doen.

Er gebeurt gewoon té weinig.

Ik ga een kaarsje voor U branden.