Ter verduidelijking van ons blog over de Nederlandse politie die vrouwen kastijdt en boeven mijdt, lichten wij twee zaken toe en plaatsen de verdierlijking van de politie in de context van de nationale en internationale verhoudingen.

Het gebruik van niet uitgelokt en onreglementair geweld door de politie in Nederland is ‘fascistisch’. Niet in historische zin, maar in de spreekwoordelijke betekenis, namelijk van survival of the fittest, van het recht van de sterkste boven dat van de zwakken, van het gezag tegen de burger, van de heerschappij van geweld in plaats van die van de wet, van het verbieden en neerslaan van demonstraties en van onderdrukking van kritiek op de overheid of op de regering.

Politie die naar de menigte kijkt en de zwakkeren eruit pikt en die aanvalt, dat is het ‘recht’ van de sterkste om de zwakkeren uit te schakelen.

Ook moet de reactie van de korpsbeheerders worden meegewogen. Hebben zij zich gedistantieerd van het disproportionele geweld tegen de oudere dame? Heeft de agent disciplinaire straf gekregen? Als dat uitblijft, mag je ervan uitgaan dat het kennelijk acceptabel wordt geacht om dit soort onredelijk geweld te gebruiken tegen dergelijke zwakke en onschuldige burgers. En als dat zo is, is er sprake van een nieuwe rol van de politie in de samenleving. Van beschermer van het individu – ’waakzaam en dienstbaar’ – naar instrument van politieke repressie, dus van onderdrukking van het individu.

Het viel bij de demonstratie op het Malieveld reeds op, dat de Nederlandse burgemeesters – in dit geval Johan Remkes – de tactiek van de Franse politie tegen de Gele Hesjes overnemen en in Nederland introduceren.

Op het Malieveld gebruikte de politie ook herhaaldelijk geweld tegen ongewapende burgers die geen overtreding hadden begaan en geen dreiging vormden. Daar werd ook een aantal oudere mensen zonder reden afgeranseld. De incidenten van 20 augustus passen in die trend.

Demonstranten aanvallen is een tactiek die in 2019 door de Franse politie is gebruikt tegen de Gele Hesjes en is bedoeld om brave burgers te ontmoedigen om naar demonstraties te komen. Relschoppers vindt de politiek prima, want die brengen het verzet tegen hun beleid in diskrediet. Maar normale burgers geven dat verzet legitimiteit en vergroten de steun bij de rest van de bevolking.

En de politiek stuurt de politie aan en politie-agenten hebben de slechte gewoonte om te gehoorzamen, ook als de orders die zij krijgen illegaal of immoreel zijn.

Niet alleen het in elkaar rammen van vrouwen en bejaarden, maar ook de inzet van ‘romeo’s’, oftewel undercoveragenten die zich onder de demonstranten mengen, officieel om arrestaties te verrichten (wettig), maar inofficieel om de politie in uniform te provoceren (onwettig) of demonstranten te provoceren of aan te vallen (beide onwettig), is uit Frankrijk overgenomen. Deze tactiek is puur kwaadaardig en moet met wortel en tak worden uitgeroeid: de romeo’s moeten ontslagen worden en de opdrachtgevers moeten de gevangenis ingaan voor machtsmisbruik. Hier moet een parlementaire enquête naar komen en de verantwoordelijke minister moet aftreden.

Andere tactieken van de Franse politie zijn het insluiten van de menigte – dat mag niet, ze moeten de menigte juist uiteen drijven – en er dan traangas op gooien. Voorts het illegaal gebruiken van politiewapens, zoals de GLI-F4-granaat, waar TNT in zit verwerkt. Die is bedoeld om de politie, als zij wordt omsingeld, een middel te geven om uit de omsingeling te breken, vandaar de naam ‘grenade de désencerclement’. Hij mag volgens de geweldsinstructie alleen gerold worden, niet in een boogje in de menigte gegooid.

In werkelijkheid gooit de Franse politie regelmatig granaten midden in de menigte, met afgerukte handen en voeten tot gevolg. Ook schoot de Franse politie stelselmatig met rubberen kogels van het type LBD-40 op ooghoogte, hetgeen indruist tegen de geweldsinstructie van dat wapen. Dat leidde tot vele tientallen uitgeschoten ogen en een open brief van Franse oogartsen, of ze daarmee wilden ophouden.

In één geval, dat later door dagblad Le Monde uitgezocht is, schoten Franse undercover-agenten eerst een wegslenterende vreedzame demonstrant van achter een rubberen kogel in zijn nek en gooiden toen hij bewusteloos op straat lag een TNT-granaat naar zijn hoofd die ontplofte. Vervolgens verleenden ze geen eerste hulp, opnieuw een schending van de politievoorschriften. De man werd met een schedelbasisfractuur afgevoerd en gezien de ernst van zijn verwondingen in het ziekenhuis in een kunstmatige coma geplaatst.

Dat leidde in Frankrijk tot demonstraties “Stop de verminkingen.”

De GLI-F4 en de LBD-40 zijn buiten Frankrijk gelukkig verboden.

Het legervoertuig van de laatste foto staat precies geparkeerd voor het huis van citizen journalist Paula K.

De Kmar traint zelfs met de Mobiele Eenheid op crowd control technieken, opnieuw een overschrijding van de grens tussen leger en politie. Om te voorkomen dat dit een politieke gewoonte wordt, moet in de grondwet opgenomen worden dat de Nederlandse strijdkrachten alleen voor de verdediging van het vaderland ingezet mogen worden en expliciet niet voor politietaken, oftewel tegen de burgerbevolking. Dat staat er nu merkwaardig genoeg niet in. De militaire eed moet gewijzigd worden en de militairen moeten voortaan trouw zweren aan de grondwet, niet aan de koning of de regering. Als zij dat doen, kunnen zij weigeren om tegen hun eigen volk ingezet te worden en zullen zij door de rechter in het gelijk worden gesteld.